باور نمی‌کنید که این لوازم روزمره، اختراعات نظامی بوده‌اند

پیش از آنکه کامپیوترها به اندازه‌ای کوچک شوند که روی میز کار یا حتی در کیف‌مان جا بگیرند، نخستین گام در مسیر تولیدشان را ارتش برداشت. باز هم در جنگ جهانی دوم، ارتش آمریکا پروژه‌ای عظیم را تأمین مالی کرد تا ماشینی بسازد که بتواند محاسبات پیچیده‌ی جداول شلیک توپخانه را انجام دهد.

به این ترتیب اولین کامپیوتر الکترونیکی همه‌منظوره با نام انیاک (ENIAC) ساخته شد؛ دستگاه محاسباتی غول‌پیکری با هزاران لوله‌ی خلأ که اتاقی کامل را اشغال می‌کرد و توان پردازشی‌اش، برای آن دوران فوق‌العاده بود.

امروز، وارثان کوچک و بی‌صدای انیاک یعنی پی‌سی‌ها و لپ‌تاپ‌ها، تقریباً در هر خانه و محل کاری، ابزار اصلی زندگی مدرن به‌شمار می‌روند.

گاهی‌اوقات کاربرد یک اختراع در دل شرایط سخت جنگ، به نیاز کاملاً متفاوتی پاسخ می‌دهد. در جریان جنگ‌جهانی اول، پرستاران متوجه شدند که پانسمان‌های فوق‌العاده جاذب مورداستفاده برای زخم‌های سربازان، بسیار بهتر از گزینه‌های سنتی برای مراقبت‌های قاعدگی عمل می‌کنند.

این پانسمان‌ها از خمیر چوب فشرده ساخته می‌شدند؛ ماده‌ای که شرکت «کیمبرلی-کلارک» برای مصارف پزشکی نظامی توسعه‌داده بود. پس از پایان جنگ برند «کوتکس» این ایده را به محصولی اختصاصی برای زنان تبدیل کرد: نخستین نوار بهداشتی مدرن.

خودروی افسانه‌ای «جیپ» در میانه‌ی جنگ جهانی دوم، به سفارش ارتش ایالات متحده طراحی شد؛ وسیله‌ی نقلیه‌ای سبک، پرتوان و قابل‌اعتماد برای شناسایی و عملیات در مسیرهای دشوار. این خودرو باید هم در جاده‌های ناهموار و گل‌آلود تاب می‌آورد، هم در شرایط بحرانی، با چابکی نیروها و تجهیزات را جابه‌جا می‌کرد.

محبوبیت و کارآمدی‌ جیپ به حدی بود که پس از جنگ، شرکت «ویلیس-اوورلند» تصمیم گرفت نسخه‌ای غیرنظامی‌اش تولید کند. این مدل‌ها آغازگر مسیری بودند که بعدها به تولد شاسی‌بلندها و کراس‌اوورهای امروزی انجامید.

عینک آفتابی خلبانی ری-بن که در ابتدا برای خلبانان نظامی و به منظور کاهش تابش نور در ارتفاعات بالا طراحی شده بود، ضمن حفظ وضوح دید، از چشمان خلبانان نیز محافظت می‌کرد.

اما این عینک‌ها زمانی به شهرتی فراگیر رسیدند که عکس‌های ژنرال مک‌آرتور که در طول جنگ جهانی دوم آن‌ها را به چشم زده بود، در روزنامه‌ها منتشر شد. چیزی نگذشت که این عینک‌ها جای خود را در دنیای مد و فشن باز کردند و تا به امروز هم هواداران خاص خود را دارند.

سال‌ها پیش از اینکه عکس گرفتن با یک لمس روی صفحه‌ی موبایل ممکن شود، فناوری عکاسی دیجیتال در پروژه‌ای کاملاً نظامی توسعه یافت.

ارتش ایالات متحده به روشی نیاز داشت تا بتواند از ماهواره‌های جاسوسی و شناسایی عکس بگیرد و تصاویر را بدون استفاده از فیلم عکاسی، به زمین ارسال کند. پردازش فیلم در فضا غیرممکن بود و زمان در این مأموریت‌ها حیاتی به‌شمار می‌رفت.

این تکنولوژی به‌مرور راهش را به دوربین‌های خانگی، سپس به تلفن‌های هوشمند ما پیدا کرد  و حالا به لطف پیشرفت فناوری، لحظه‌های عادی زندگی را جاودانه می‌کند.

ارتش ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم قوطی‌های آئروسل را برای توزیع حشره‌کش‌ها توسعه داد تا از سربازان در برابر بیماری‌هایی محافظت کند که ناقل بیماری‌‌هایی مثل مالاریا بودند.

پس از جنگ، مهندسان این فناوری را برای استفاده‌ی غیرنظامی بازطراحی کردند و دنیایی از کاربردهای تازه خلق شد: از اسپری رنگ و خوشبوکننده گرفته تا خامه‌ی فرم‌گرفته در قوطی. یک اختراع ساده برای حفظ سلامت سربازان، حالا به شکل‌های متنوع در قفسه‌های فروشگاه‌ها حضور دارد و زندگ یروزمره مردم را آسان‌تر می‌کند.

این نوآوری‌ها یادآور یک حقیقت مهم‌اند: نبوغ انسانی می‌تواند ابزاری که در ابتدا برای جنگ ساخته شده را به وسیله‌ای برای آسایش، راحتی و پیشرفت تبدیل کند.

شاید از منشأ نظامی بعضی اختراعات تعجب کنیم اما این اقلام در زمان صلح کاربرد جدیدی پیدا کرده‌اند و زندگی روزمره را به شیوه‌هایی بهبود بخشیده‌اند که مخترعانشان در زمان جنگ هرگز تصور نمی‌کردند.