در نگاه اول، زمین یک جرم سخت، ایستا و بدون تغییر بهنظر میرسد. اما اگر به فرایندهای درونی و پوستهای آن دقت کنیم، درمییابیم که زمین یک سیستم پویا، زنده و در حال تغییر است. یکی از جذابترین جلوههای این پویایی، حرکت قارهها است؛ پدیدهای که با عنوان علمی تکتونیک صفحهای (Plate Tectonics) شناخته میشود.
در این نوشته، با نگاهی علمی و در عین حال سادهفهم، به این میپردازیم که آیا واقعاً قارهها حرکت میکنند، این حرکت چگونه اتفاق میافتد، و آیا ممکن است روزی تهران به لندن نزدیک شود؟
ساختار زمین و اساس حرکت قارهها
زمین از چند لایهی اصلی تشکیل شده است: هستهی درونی، هستهی بیرونی، گوشته (Mantle) و پوسته (Crust). پوستهی زمین که شامل خشکیها و کف اقیانوسهاست، از قطعاتی عظیم به نام صفحات تکتونیکی ساخته شده که روی لایهای از گوشتهی خمیریشکل بهنام آستنوسفر (Asthenosphere) شناورند. این صفحات همان قارهها را در بر میگیرند و بهطور مداوم، هرچند بسیار آهسته، در حال حرکت هستند.
علت اصلی این حرکت، جریانهای همرفتی در گوشتهی زمین است. گرمای ناشی از هستهی زمین باعث میشود مواد گوشته بهصورت دایرهوار حرکت کنند و در نتیجه صفحات پوسته را جابهجا کنند. این حرکتها گاهی بهصورت برخورد صفحات (مثل کوهزایی)، گاهی بهصورت دور شدن آنها (شکافهای اقیانوسی) و گاهی بهصورت لغزش کنار هم (مثل گسلهای زلزلهخیز) بروز میکند.
سرعت حرکت قارهها و مثالهای واقعی
شاید باورش سخت باشد، اما قارهها با سرعتی تقریباً برابر با رشد ناخن انسان حرکت میکنند؛ چیزی در حدود ۲ تا ۵ سانتیمتر در سال. برای مثال، صفحهی آفریقا در حال حرکت به سمت شمال است و در نهایت دریای مدیترانه را خواهد بست. همچنین صفحهی اقیانوس اطلس هر سال اندکی گستردهتر میشود و آمریکا از اروپا فاصله میگیرد.
در مورد ایران نیز باید گفت که صفحهی عربستان در حال حرکت به سمت شمال و برخورد با صفحهی اوراسیاست. این حرکت باعث فشردگی ایران، چینخوردگی کوهها و زمینلرزههای متعدد در مناطق مختلف کشور شده است. بنابراین، موقعیت جغرافیایی ایران نیز در حال تغییر است، هرچند با سرعتی بسیار کند.
آیا تهران ممکن است روزی کنار لندن قرار بگیرد؟
اینکه آیا تهران روزی در کنار لندن قرار بگیرد از نظر علمی در بازهی زمانی بسیار طولانی ممکن است، اما در مقیاس عمر بشر یا حتی تمدنها، وقوع آن بسیار بعید و کند است.
برای مثال، اگر بخواهیم فقط ۳ هزار کیلومتر فاصلهی تقریبی تهران تا لندن را با سرعت میانگین حرکت صفحات (مثلاً ۵ سانتیمتر در سال) کم کنیم، به ۶۰ میلیون سال زمان نیاز است تا این دو نقطه به یکدیگر برسند. این عدد نشان میدهد که زمین در حال تغییر است، اما این تغییرات برای انسانها تقریباً نامحسوس است.
در گذشته نیز چنین جابهجاییهایی رخ داده است. همهی قارههای امروزی زمانی بخشی از یک ابرقاره بهنام پانگهآ (Pangaea) بودند. این ابرقاره حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش شروع به شکافتن کرد و قارههای امروزی از دل آن بیرون آمدند. بنابراین، زمین در آینده نیز میتواند به سمت شکلگیری یک ابرقارهی جدید پیش برود و موقعیت شهرها و کشورها بهکلی تغییر کند.
حرکت قارهها واقعیتی علمی، اثباتشده و پیوسته است که نقش مهمی در شکلگیری جغرافیای زمین، زلزلهها، کوهزایی و حتی تغییرات آبوهوایی دارد. تهران نیز روی صفحهای قرار دارد که در حال حرکت است، اما احتمال رسیدنش به لندن در زمان حیات بشر بسیار بعید است. با این حال، در مقیاس زمینشناسی، چنین تغییراتی کاملاً ممکن و طبیعیاند. زمین موجودی زنده است که آرام، اما بیوقفه، در حال دگرگونی است.
منبع: رازبقا
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر