بحران کمبود آب و خشکسالی مناطق وسیعی از ترکیه را به شکل قطعی های چند روزه آب درگیر خود کرده است.
به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری فرانسه، "علی آلیاناک" و همسایگانش در ازمیر، قطب توریستی ترکیه، اکنون مجبورند از سفره آب زیرزمینی در حال کوچک شدن در عمق 170 متری زمین آب بکشند، در حالی که استخرهای هتلها همچنان پر هستند - که نشانهای از بحران شدید آب در منطقه در بحبوحه خشکسالی طولانی مدت است.
آلیاناک، کدخدای 39 ساله روستای "گرمیان" در ازمیر، گفت: " پدران ما قبلا آب را از عمق 8 تا 9 متری بیرون میکشیدند، اما اکنون ما باید تا عمق 170 متری (560 فوت) پایین برویم."
برای مقابله با این مشکل، مقامات "چشمه" - یک تفرجگاه ساحلی محبوب در استان ازمیر در سواحل غربی ترکیه - دسترسی به آب آشامیدنی را به 10 ساعت در روز محدود کرده اند.
شهر ازمیر، سومین شهر بزرگ ترکیه، از روز چهارشنبه (فردا) این دسترسی را به تنها 6 ساعت کاهش خواهد داد.
تصاویر متروکه از سد بزرگ مجاور که آب چشمه را تامین میکند، که به طور گسترده از تلویزیون پخش شد، خطرات منطقه را به تصویر کشید: سطح آب آن به 3 درصد ظرفیت کاهش یافته و منظرهای بایر به جا گذاشته است.
برای آلیاناک و بسیاری دیگر، مقصر مشخص است.
آلیاناک با عصبانیت گفت: "هتلها مشکل اصلی هستند: آب استخرها تبخیر میشود، حولهها روزانه شسته میشوند و مردم به محض اینکه برای شنا میروند یا از بیرون برمیگردند، روزی 3 تا 5 بار دوش میگیرند. این یک اسراف است."
اقلیمشناسان میگویند حوزه مدیترانه - که 30 درصد از گردشگری جهان را در خود جای داده است - در دهههای آینده شاهد کاهش شدید بارندگی خواهد بود و این امر نگرانیها را در مورد خشکسالیهای مکرر و شدید در نتیجه گرمایش جهانی افزایش میدهد.
فقدان تقریبا کامل بارندگی از پاییز سال 2024 (1403) تا حد زیادی مسئول بحران فعلی است، به طوری که برخی از دانشمندان محاسبه کردهاند که 88 درصد از خاک ترکیه در معرض خطر بیابانزایی قرار دارد.
هفته گذشته، بلندگوهای مساجد در سراسر ترکیه دعای باران پخش کردند.
اما کارشناسان همچنین بر تاثیر دهها هزار گردشگر تاکید میکنند که بر نقاط گردشگری در سراسر مدیترانه فشار وارد میکند.
"سلما آکدوغان" از اتاق مهندسان محیط زیست ازمیر گفت که گردشگران "دو تا سه برابر" بیشتر از مردم محلی آب مصرف میکنند.
او گفت این در زمانی است که "سطح آب نه تنها در تابستان، بلکه در زمستان نیز در حال کاهش است"، و خاطرنشان کرد که "بارش باران کمتر منظم اما شدیدتر است و جذب آب باران را برای خاک دشوارتر میکند."
او میخواهد مقامات محلی به عنوان مثال هتلها را مجبور کنند استخرهای خود را با آب دریا پر کنند و مردم محلی کاشت چمن طبیعی را به نفع حیاطهای کممصرفتر کنار بگذارند.
"اورهان بلگه" که سکان هدایت یک هتل لوکس 253 اتاقه مشرف به آبهای فیروزهای دریای اژه را در دست دارد و همزمان رئیس اتحادیه هتلداران ازمیر نیز هست، گفت: "هتلهای بزرگ چهار یا پنج ستاره مانند هتل ما مخازن آب 200 تا 250 تنی دارند. ما 24 ساعته آب داریم."
از نظر او، راه حل کمبود آب عمدتا در نمکزدایی آب نهفته است، فرآیندی پرهزینه و انرژیبر که قبلا توسط برخی از هتلهای منطقه استفاده میشود.
مدیر یک هتل کوچک در شهر که خواست نامش فاش نشود، اذعان کرد که "کمبود آب یک مشکل واقعی است"، اما گفت که در درجه اول نگران است که محدودیتهای استفاده، گردشگران را به جستجوی مکانهای دیگر سوق دهد.
او گفت: "تابستان گذشته، اتاق های ما در همین دوره کاملا رزرو شده بود و تا دو هفته پیش هنوز هم پر بودیم. اکنون اما 80 درصد اتاق های هتل خالی است و ما هیچ رزروی برای ماه اوت نداریم."
"صبیحه یورتسور" بازنشسته 80 ساله که در 25 سال گذشته هر تابستان را در منطقه تفریحی "چشمه" گذرانده است، گفت که تابستانی چنین خشک را به یاد نمیآورد.
او هم دولت و هم هتلداران را به خاطر غیرقابل سکونت کردن منطقه سرزنش کرد.
یورتسور که بقیه سال را در ازمیر میگذراند، گفت: "وقتی جنگلها میسوزند، به جای کاشت مجدد درخت، هتل میسازند، هر چه درختان کمتری داشته باشید، باران کمتری خواهید داشت."