طبق نظرسنجی جدید مرکز تحقیقات امور عمومی آسوشیتدپرس-NORC، بیش از نیمی از آمریکاییها (53 درصد) میگویند که هزینه مواد غذایی (خوراک) در حال حاضر منبع عمده استرس در زندگی آنهاست.
به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، در این نظرسنجی در حالی که 33 درصد میگویند تاحدی استرس هزینه های خوراک را دارند تنها 14 درصد هزینه خوراک را یک منبع استرس برای خود نمی دانند.
این نظرسنجی اضطراب فراگیری را که اکثر آمریکاییها همچنان در مورد هزینه مایحتاج روزمره احساس میکنند، برجسته میکند.
طبق این نظرسنجی، 64 درصد از آمریکاییهای کمدرآمد - کسانی که درآمد خانوار سالانه آنها کمتر از 30 هزار دلار در سال است - میگویند که هزینه مواد غذایی یک عامل استرسزای "عمده" برای آنهاست.
اما حتی در گروه پردرآمدها نیز که سالانه دستکم 100 هزار دلار به بالا درآمد دارند، فقط حدود 2 نفر از هر 10 نفر میگویند که هزینههای مواد غذایی اصلا نگرانکننده و استرس زا نیست.
سایر عوامل استرسزای مالی - مانند هزینه مسکن یا میزان پول در حسابهای بانکی - نیز به طور گسترده احساس میشوند، اما این عوامل بیشتر بر جوانان آمریکایی تاثیر میگذارند، چرا که آنها کمتر از افراد مسن احتمال دارد که پسانداز قابل توجهی داشته باشند یا صاحب ملک باشند.
این نظرسنجی همچنین نشان داد که حدود 4 نفر از هر 10 آمریکایی زیر 45 سال میگویند که از خدماتی که به عنوان "الان بخر، بعدا پرداخت کن" شناخته میشود، برای سرگرمی یا وعدههای غذایی در رستوران یا هنگام پرداخت هزینههای ضروری مانند مواد غذایی یا مراقبتهای پزشکی استفاده کردهاند.
"آدام بوش" 19 ساله، ساکن پورتلند نیویورک، یکی از آن آمریکاییهای جوانی است که از خدمات پرداخت بعدا برای مواردی مانند مواد غذایی یا سرگرمی استفاده کرده است. بوش به عنوان جوشکار کار میکند و قطعات کامیونهای تویوتا را میسازد و سالانه کمتر از 60 هزار دلار درآمد دارد.
او گفت: "من فقط شاهد افزایش قیمتها هستم، بنابراین به دنبال ارزانترین جنس ممکن هستم."
این نظرسنجی نشان میدهد که مواد غذایی یکی از گستردهترین عوامل استرسزای مالی است که جوانان و سالمندان را به طور یکسان تحت تاثیر قرار میدهد. در حالی که آمریکاییهای بالای 60 سال کمتر از افراد جوانتر دچار اضطراب مالی شدید در مورد مسکن، پسانداز، مراقبت از کودک یا بدهی کارت اعتباری میشوند، اما به همان اندازه نگران هزینه مواد غذایی هستند.
"استر بلاند" 78 ساله، که در باکلی واشنگتن زندگی میکند، گفت که مواد غذایی منبع "جزئی" استرس او هستند - اما فقط به این دلیل که بانکهای غذای محلی او این شکاف را پر میکنند.
بلاند پس از دههها کار در یک دفتر پردازش سفارشهای محصول، هر ماه برای پوشش اجاره و سایر هزینههای خود - مانند مراقبتهای دامپزشکی برای سگهایش - در دوران بازنشستگی به پرداختهای تامین اجتماعی و معلولیت خود متکی است.
او گفت: "من هیچ پساندازی ندارم. مطمئن نیستم که از نظر سیاسی چه اتفاقی در مورد بانکهای غذا میافتد، اما اگر آن را از دست بدهم، مواد غذایی قطعا منبع اصلی استرس ام خواهد بود."
درآمد ماهانه بلاند عمدتا صرف قبوض برق، آب و کابل و همچنین مراقبت از سگها و سایر نیازهای خانگی او میشود.
او گفت: "صابون، دستمال کاغذی، دستمال توالت. من از کاسکو بنزین میخرم، اما مدت زیادی است که اینجا گالنی 3 دلار ندیدهایم. من زیاد در خانه میمانم. فقط هفتهای حدود 50 مایل با ماشینم رانندگی میکنم."