وقتی آب تهران با بشکه به دست مردم میرسید؛ اولین بار در سال ١٣٠١ پهلوی اول به معضل کمآبی و آلودگی آب تهران توجه نشان داد! کمآبی آب قناتهای تهران حدودا از سال ١٣٠٣ رویت شد. در سال ١٣٣٥ خورشیدی ٤٢٠ دستگاه بشکه وظیفه آبرسانی را بهعهده داشتند و بنابر اسناد موجود، ١٢هزار کارگر و عائله با این شغل روزگار خود را میگذراندند.
اولین کلنگ عملیات لولهکشی هم با پایان جنگ و استقرار دولت پهلوی دوم، ۳۰ تیر ١٣٢٦ در پارک شهر به زمین زده شد. در عکس زیر هم زنانی را میبینید که در یکی از محلههای تهران در جوی آب آلوده مشغول شستن لباس هستند! از دهه ۳۰ بهتدریج فشاریها آمدند که آب بهداشتی داشتند ولی تعدادشان کم بود و رختشویی در کنار فشاریها نوبتی .
ستونهایی که اغلب جنسشان از آهن یا فولاد به رنگ مشکی بود. سر ستونها دارای دکمههایی فلزی معمولا برنجی بود که مردم باید جهت تهیه آب مورد نیاز خود، این دکمه را فشار میدادند. پس از فشار دادن دکمههای فلزی، آب از شیرهای آن جاری میشد. بازار، عودلاجان، دروازهغار و سنگلج نخستین محلههایی بودند که صاحب شیرهای فشاری شدند.
منبع: هفت صبح