«ببند لطفا!»/ ماجرا چیست؟

مسئله بحران آب چه در کشور ما و چه در کل جهان، سال‌هاست که مطرح می‌شود و شاید به همین دلیل باشد که حالا وقتی کارشناسی، مسئولی یا فعال محیط‌زیستی می‌آید و درباره موج تشنگی و وضعیت بغرنج کم‌آبی که شانه به شانه تمام ایران را درنوردیده و تا دوردست‌ترین روستاها هم رسیده، حرف می‌زند، برخی از ما تصور می‌کنیم هنوز مانده تا برمودای این خشکسالی غرقمان کند.

به گزارش همشهری آنلاین، برای همین است که وقتی می‌بینیم آب هنوز هم برای ما شهرنشین‌ها پرفشار است، کار خاصی برای صرفه‌جویی انجام نمی‌دهیم و حواله‌اش می‌دهیم به آینده. اما راستش وضعیت منابع آبی، آنطور که آمار و ارقام می‌گوید، سال به سال در حال بدتر شدن است و امسال حجم آب مخازن از سال‌های گذشته هم کمتر شده و برای باقی تابستان وضعیت نرمالی پیش‌بینی نمی‌شود. درست است که آسمان یاری نمی‌کند، اما به‌گفته کارشناسان عامل ایجاد ۵۰درصد خشکسالی‌ها را انسان‌ها با اقدامات خود ایجاد کرده‌اند. آنها معتقدند در این شرایط باید با خشکسالی کنار بیاییم و رفتار خود را با توجه به منابع آبی تغییر دهیم و صرفه‌جویی را جدی بگیریم.

شهرداری هم در همین راستا و برای کاهش مصرف آب بیلبوردهای تبلیغاتی را در شهر تهران نصب کرده است. مجموعه تصاویری با عنوان «ببند لطفا!» این روزها روی بیلبوردهای پایتخت اجرا شده که با نگاهی هشدارآمیز، شهروندان را به صرفه‌جویی در مصرف آب فرامی‌خواند. در این اکران با استفاده از عکس‌هایی از موقعیت‌های روزمره مانند استحمام طولانی، شست‌وشوی ظرف با آب باز یا آبیاری حیاط با شلنگ، میزان هدررفت آب بیان شده است.

باید بدانیم که پشت هریک از تصاویر این بیلبوردها، حقیقتی تلخ نهفته است؛ ما در حال خالی کردن سفره‌ای هستیم که جایگزینی برای آن وجود ندارد. بحران آب، دیگر یک پیش‌بینی دور یا مسئله‌ای مربوط به دیگران نیست؛ این بحران پشت در خانه‌های تک‌تک ماست و کلید حل آن هم در دستان ما قرار دارد. هر قطره‌ای که امروز با بی‌تفاوتی هدر می‌دهیم، خشکسالی فردا را عمیق‌تر می‌کند و هر تلاشی برای صرفه‌جویی، هرچند کوچک، گامی برای نجات از تشنگی فراگیری است که دیگر با هیچ آماری قابل کتمان نیست.

عارف: اگر می‌خواهیم ارتباط علمی، اقتصادی و تجاری با دنیا داشته باشیم، هیچ راهی جز استفاده از اقتصاد دیجیتال نداریم

بیشتر بخوانید:

بیلبورد‌های تشکر از عراقی ها در خیابان های تهران (عکس)

تماشاخانه

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

دو دقیقه روانی یکی از ترسناک‌ترین صحنه‌های تاریخ سینما (تماشا کنید)

فیلم های دیگر