عصر ایران ــ آتشسوزی گستردهای که هفته گذشته مناطق مرکزی ایالت اورگان را در بر گرفت، تاکنون بیش از ۳۶۵ کیلومتر مربع را طعمه شعلهها کرده است. بیش از ۷۰۰ آتشنشان در صحنه حضور دارند، اما هوای گرم و وزش باد شرایط را پیچیدهتر کرده و صدها خانه را در معرض خطر قرار داده است. در دو شهرستان، دستور تخلیه اضطراری صادر شده است.
در حالیکه تهدید آتشسوزی همچنان ادامه دارد، کارشناسان و فعالان محیط زیست در جنگل ملی فرمانت وینما در حال اجرای برنامهای نوآورانه برای بازسازی جنگلهای تخریبشده هستند.
یکی از این ابتکارات، جمعآوری مخروطهای رسیده کاج از بلندترین شاخهها با استفاده از بالابرهای ویژه است. تیمهایی مانند گروه برایان کیتلر از مؤسسه غیرانتفاعی جنگلهای آمریکایی، این مخروطها را به مراکز ویژه انتقال میدهند تا دانههای آن جدا شده و به نهالهای جدید تبدیل شوند. تاکنون بیش از یک میلیون نهال تولید شده که میتوانند زمینی به مساحت ۱۸ کیلومتر مربع را پوشش دهند.
به گفته مت کاستلون، آتشنشانی که از سال ۲۰۱۸ وارد پروژههای جنگلی شده، شدت و وسعت آتشسوزیها نسبت به گذشته بهطرز نگرانکنندهای افزایش یافته است. او یادآور شد که در آغاز دوران کاریاش بزرگترین آتشسوزیها در حدود ۸۱ کیلومتر مربع بودند، در حالیکه اکنون چنین مساحتی تنها در یک روز در آتش میسوزد.
در منطقهای که آتشسوزی «بری پوینت» در سال ۲۰۱۲ رخ داد، هیچ درخت زنده یا تولیدمثل طبیعی مشاهده نمیشود. به گفته متخصصان، این شرایط نگرانکننده است و در صورت عدم مداخله جدی، چرخه بازسازی جنگلها مختل خواهد شد.
اما چالشها فراتر از کمبود نهال است. طبق اعلام سازمان جنگلداری ایالات متحده، این نهاد در حدود ۸۱۰ کیلومتر مربع از برنامه ترمیم عقب است — رقمی که ۴۰ برابر ظرفیت فعلی برخی مراکز تولید نهال است، و تنها به بخش کوچکی از ایالت اورگان مربوط میشود.
افزایش دمای هوا و خشکسالی، زنده ماندن نهالها را با مشکل مواجه کرده و زمان رسیدن آنها به بلوغ به حدود ۲۰ سال افزایش یافته است. برایان راتینی، متخصص ژنتیک در سازمان جنگلداری آمریکا میگوید: «ما در حال توسعه گونههایی مقاومتر در برابر خشکسالی هستیم تا در مناطق آسیبپذیرتر کاشته شوند.»
همزمان، شرکتهایی مانند گلن اسمیت نیز با جمعآوری میوههای کاج و پاکسازی زمینهای سوخته، نقش مهمی در بازسازی ایفا میکنند. به گفته کارشناسان، همکاری جوامع محلی، دولت و بخش خصوصی برای جلوگیری از گسترش دوباره آتش و تبدیل اراضی جنگلی به بوتهزار، حیاتی است.
این تلاشها بخشی از برنامهای گستردهتر است که سازمان جنگلداری آمریکا امیدوار است در سایر ایالات آسیبدیده از آتشسوزی نیز گسترش یابد.
یکی از اعضای تیم ترمیم جنگلها در پایان گفت:
«وقتی به این نهالها نگاه میکنم، آینده را میبینم. جایی که فرزندان ما و نسلهای آینده در میان این درختان قدم خواهند زد. ما اینجا یک نسل جدید از جنگلها را در غرب آمریکا میسازیم.»