بلای جنگ و گرسنگی بر سر غزه/ تصاویری باور نکردنی از کودکان غزه که به سختی ۸ کیلو می‌شوند (فیلم)

فیلم گزارش را این‌جا ببینید

عصر ایران ؛ علی نجومی ــ وقتی کم کم از اوایل بهار امسال تصاویر ساکنان غزه که گرسنگی و کمبود غذا چهره‌ها و بدن‌هایشان را تغییر شکل داده بود در فضای مجازی و رسانه‌های مختلف منتشر شد، واقع‌گرایان عرصه سیاست جهانی آن را تازه آغاز ماجرا می‌دانستند؛ ماجرایی که جامعه جهانی و وجدان آن را با سوال بزرگی مواجه کرده است: واقعاً نهادهای بین‌المللی و در صدر آن‌ها سازمان ملل قادر به تغییر این شرایط نیست؟

آنتونیو گوترش، دبیرکل این سازمان اعلام کرده است گرسنگی مردم غزه یک بحران اخلاقی است و وجدان جهانی را به چالش کشیده است. اما پایان این بحران کجاست؟

روز جمعه دفتر رسانه‌ای دولتی غزه اعلام کرد که تعداد فلسطینیان کشته‌شده در غزه بر اثر گرسنگی و کمبود غذا به عدد ۱۲۷ رسیده است و از این بین ۸۳ نفر کودک بوده‌اند.
اسراییل در توجیه بلوکه کردن ورود کمک‌ها و غذای ارسالی از اقصی نقاط دنیا به غزه می‌گوید که سازمان ملل متحد قادر به توزیع این غذا در میان مردم نیست و این غذاها و کمک‌ها به دست نیروهای حماس می‌رسد. اسراییل بدین ترتیب ورود محموله‌های غذا و کمک‌های پزشکی و غیره به غزه را تحت کنترل خود گرفته است و می‌گوید این گرسنگی مردم غزه تقصیر اسراییل نیست بلکه این حماس است که غذاها را می‌دزدد.
این در حالی است که به گزارش بی‌بی‌سی، یک گزارش انجام‌شده توسط دولت آمریکا نشان می‌دهد که هیچ نشانه‌ای از سرقت غذا و کمک‌های بشردوستانه توسط حماس در غزه وجود ندارد.

و حالا روزی نیست که تصاویر فلسطینیان از کودک و نوجوان گرفته تا میانسال و پیر در خبرگزاری‌های مختلف منتشر نشود که در اثر گرسنگی و سوء‌تغذیه یا فوت کرده‌اند یا در شرف از دست دادن جانشان هستند.
مثلاً تصویر این پسربچه و مادرش در غزه توسط میلیون‌ها نفر در دنیا دیده شده است. اسم او محمد است و ۱۸ ماهه است، ۶ کیلو وزن دارد. مادر او هدایا الموَطویی خانه‌اش را از دست داده و شوهرش هم کشته شده است.
عمر محمد و بسیاری مانند او به روزها و ساعات آینده بستگی دارد. اگر کمک‌ها و غذا به‌صورت نامحدود در روزهای آتی وارد غزه نشود، پایان تلخی در انتظار آن‌هاست.

محمد از شدت ضعف حتی نمی‌تواند بر روی پاهایش بایستد و مادرش به خاطر قیمت بالا نمی‌تواند برای او شیرخشک خریداری کند.
این پسربچه هم که نامش یازان است، تنها ۲ سال دارد و بیشتر عمرش در جنگ غزه سپری شده است. او در کمپ پناهندگان الشاطی در شمال غزه زندگی می‌کند.
پدر و مادر او می‌گویند آن‌ها تنها استطاعت فراهم کردن کمی سبزیجات آب‌پز را برای او دارند. پدر او می‌گوید: "تو را به خدا مرزها رو باز کنید و اجازه بدید کمک‌ها لااقل به کودکان برسه. اگر من پسرم را به حال خودش بگذارم، اون این‌قدر لاغر شده که از لای انگشتامون سر می‌خوره و شاید به زودی بمیره."

در یک بیمارستان، وضعیتی را مشاهده می‌کنیم که دقیقاً در همخوانی کامل با توصیف سازمان بهداشت جهانی از بحران غزه است: گرسنگی عظیم توسط عامل انسانی.
اما برای آنکه بهتر متوجه قصد سازمان بهداشت جهانی از مقصر دانستن عامل انسانی برای این بحران باشیم، باید این تصاویر ابسورد را خوب تماشا کنیم.

اینجا نقطه‌ای است در محدوده خارجی یکی از شهرهای مرزی اسراییل با غزه. اسراییلی‌ها به اینجا می‌آیند تا در فاصله چند کیلومتری به تماشای شلیک توپخانه ارتش اسراییل به غزه بنشینند.
در اینجا حتی ماشین فروش نوشیدنی و خوراکی هم کار گذاشته شده تا اسراییلی‌ها با خیال راحت به تماشای حملات اسراییل بپردازند.
و اینجا هم که گویا دریچه‌ای از جهانی به جهان دیگر است. این یکی از چهار مکانی است که توسط بنیاد انسان‌دوستانه غزه که تحت مدیریت اسراییل و آمریکا است، در ظاهر به مدیریت کمک‌ها به فلسطینیان نظارت می‌کند. اما می‌بینید که نیروهای امنیتی آمریکایی به فلسطینیان شلیک می‌کنند.

در زمینه سیاسی هم چشم‌انداز چندان روشنی برای حل این بحران به چشم نمی‌خورد زیرا علی‌رغم وجود انتظار جامعه جهانی برای حصول آتش‌بس بین حماس و اسراییل با وساطت آمریکا، حرف‌های تکان‌دهنده ترامپ آب سردی بر دوش ناظران بین‌المللی ریخته است.
او اعلام کرده است: "وقت آن رسیده اسراییل کار را تمام کند و از شر حماس خلاص شود."
زیرا به اعتقاد آمریکا، این گروه نیات مثبتی ندارد و حماس هم اعلام کرده است که آمریکا در آخرین لحظات رسیدن به توافق آتش‌بس، خود را از مذاکرات کنار کشید.

به نظرتون الگوی مذاکره و در آخرین لحظه ترک میز مذاکره و ترغیب اسراییل به حمله، الگوی آشنایی نمی‌آید؟

در بیمارستان‌های غزه هم وضعیت بسیار تیره و تار است؛ تا جایی که حتی پزشکان هم دچار سوءتغذیه و ناتوانی شده‌اند.
مثلاً این تصویر دکتر محمد ساغر است که آن‌قدر گرسنه است که گاهی اوقات حتی نمی‌تواند روی پاهایش راست بایستد. رسیدگی و معاینه بیمارانش در بیمارستان ناصر در جنوب غزه برایش بسیار دشوار و طاقت‌فرسا شده است.
در پنج‌شنبه گذشته، او در یکی از راهروهای بیمارستان از حال رفت و غش کرد. اما تنها لحظاتی بعد از به هوش آمدن، برای ادامه‌ی شیفت ۲۴ ساعته‌اش به بالین بیمارانش برگشت.
او می‌گوید همکارانش به او سرم وصل کردند و یکی از پزشکان خارجی به او آبمیوه داد و او هم سریع آن را سر کشید.

هرچه زمان جلوتر می‌رود، تعداد کشته‌شده‌ها بر اثر گرسنگی بیشتر و بیشتر می‌شود.
در اینجا تصویر محمد الحسنات را می‌بینیم که تنها ۴۱ سال دارد و یکی از حداقل ۴۵ نفری است که در هفته گذشته در اثر سوءتغذیه و گرسنگی فوت کرد.
حالا دیگر مسأله این نیست که آیا این سوءتغذیه جان افراد بیشتری را می‌گیرد یا خیر؛ بلکه سوال این است که قربانی بعدی این بحران چه کسی است؟

حالا سازمان ملل هم اعلام کرده است که کل سیستم کمک‌های انسان‌دوستانه تحت مدیریت این مجموعه در غزه در حال فروپاشی و از کار افتادن است.

پیغام بیرانوند به استقلال: زنوزی را راضی کنید، من امروز می‌ آیم

بیشتر بخوانید:

شمار شهدای غزه از مرز ۱۶ هزار عبور کرد

اسرائیل رسما آغاز جنگ علیه نوار غزه را اعلام کرد

تماشاخانه

بلای جنگ و گرسنگی بر سر غزه/ تصاویری باور نکردنی از کودکان غزه که به سختی ۸ کیلو می‌شوند (فیلم)

دروازه‌ی بهشت؛ بزرگ‌ترین خودکشی دسته‌جمعی در تاریخ آمریکا چگونه رخ داد؟ (فیلم)

فیلم های دیگر