از استعفای استیلی تا نقد پروین: عابدینی و تحلیل چالش‌های "مدیر فنی" در فوتبال ایران

به گزارش ایرنا، با سال‌ها تجربه مدیرعاملی در پرسپولیس و همچنین ریاست فدراسیون فوتبال و البته انواع و اقسام منصب‌های سیاسی، امیر عابدینی و نظراتش برای اغلب اهالی فوتبال قابل احترام است. با او که در روزها و هفته‌های اخیر کمتر در رسانه‌ها حضور داشته، پیرامون انتخاب وحید هاشمیان به عنوان سرمربی پرسپولیس، استعفای حمید استیلی از کمیته فنی و همچنین شرایط این روزهای تیم ملی ایران گپ زدیم.

مصاحبه‌ای که نمی‌دانیم چرا دوباره به سمت‌وسوی علی پروین کشیده شد و این جمله معروفش: «مدیرفنی یعنی کشک!» عابدینی معتقد است اگر هر فردی شرح وظایف خود را بداند، دیگر مدیر فنی یا عضویت در کمیته فنی، این معنیِ از بیخ و بن اشتباه را نمی‌دهد. او این مثال را هم می‌زند: «پروین اگر سوار اتوبوس هم شود، می‌خواهد صاحب آن باشد!»

مصاحبه مفصل با عابدینی که در آن بارها تأکید بر حفاظت و حمایت از وحید هاشمیان هم داشت، پیش روی‌تان است.

اگر اشتباه نکنم، در روزها و هفته‌های اخیر واکنشی به انتخاب سرمربی پرسپولیس نداشتید. می‌خواهم بدانم نظر شما در رابطه با وحید هاشمیان چیست؟

(کمی مکث می‌کند) من قبل از انتخاب وحید هاشمیان، سبک و سیاق گزینش سرمربی جدید پرسپولیس را تعریف کردم. گفتم که کمیته فنی باید از چهار، پنج گزینه موجود برنامه بگیرد، بررسی کند و بهترین را به هیات‌ مدیره ببرد و انتخابش را به تصویب برساند. از طرفی دیگر نباید افکار عمومی را هم در انتخاب نادیده گرفت. هواداران هم باید نظرشان را بگویند و این مسأله را می‌شد با یک نظرسنجی به نتیجه رساند.

صحبت‌های‌تان طوری است که آدم فکر می‌کند خیلی موافق انتخاب هاشمیان نیستید.

من درباره نوع انتخاب حرف زدم اما وحید هاشمیان کسی نیست که در فوتبال ایران ناشناخته باشد. یکی از باشخصیت‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران که اصالت عجیبی در اخلاق و فرهنگ دارد که بسیار هم قابل احترام است. همچنین تیمی که او انتخاب کرده هم بسیار خوب است. اعضای کادر فنی او، هم از نظر فنی و هم مدیریتی در جایگاه مناسبی قرار دارند و معتقدم در کنار وحید می‌توانند موفق باشند. این وسط فقط من یک نگرانی دارم.

نگرانی؟ در چه مورد؟ شما که از هاشمیان تعریف و تمجید کردید...

(می‌خندد) من یک نگرانی مهم دارم و وظیفه‌ام است که بگویم. وحید هاشمیان و کادر فنی‌اش، تیم جوانی هستند که باید روی یک نیمکت بزرگ بنشینند. بسیار سنگین است این نیمکت. زمانی آلن راجرز، منصور امیرآصفی، علی پروین، حمید درخشان، استانکو، مت‌کوویچ، یورگن گده، برانکو و دیگر بزرگان روی نیمکت پرسپولیس حضور داشتند که کلاس و مدیریت‌شان برای همه تعریف شده بود. درست است که من کریم باقری را در کادر فنی پرسپولیس یک وزنه می‌دانم که برای همه قابل احترام است اما فراموش نکنیم که هاشمیان در مربیگری جوان است و کم‌تجربه.

عذرخواهی می‌کنم که حرف‌تان را قطع کردم. می‌خواهم بدانم دقیقاً نگرانی شما به چه موضوعی مربوط می‌شود؟ همین جوانی و کم‌تجربگی هاشمیان؟

همینطور است. همه می‌دانیم که فوتبال لحظات خاص و بحرانی دارد. تیم به یکباره ۱۰ نفره می‌شود، بازیکن آسیب می‌بیند، تیم گل می‌خورد و انواع و اقسام اتفاقات دیگر رخ می‌دهد. در این زمان‌ها است که باید سازماندهی خوبی داشته باشید، تغییر تاکتیک بدهید و خیلی موارد دیگر. در این مواقع نمی‌دانم هاشمیان چه خواهد کرد؛ فقط امیدوارم که موفق باشد و وظیفه ما این است که کمکش کنیم. هاشمیان در نظام ورزش کشور بسیار دوست‌داشتنی است و معتقدم نه هوادار، نه مدیرعامل و نه اعضای هیات‌مدیره، هیچ‌کدام درباره او نباید عجله کنند و به هاشمیان و کادرش فرصت بدهند.

علی پروین هیچوقت نفهمید که شرح وظایف یک مدیرفنی چیست او باید چه کارهایی انجام بدهد. پروین آدمی است که اگر سوار اتوبوس شود، می‌خواهد صاحبِ آن باشد. چهارچوب‌پذیر نیست و به همین دلیل نمی‌خواهد این مساله را قبول کند که مدیرفنی، کشک نیست.

کمی به بحث‌مان وسعت بدهیم. از نگرانی بزرگی صحبت کردید که شاید دغدغه هواداران پرسپولیس هم باشد. از طرفی دیگر از انتخاب وحید هاشمیان تعریف و تمجید کردید. این شد دو نظریه متفاوت. آیا در شرایطی که مربیانی نظیر یحیی گل‌محمدی، مهدی تارتار و حتی برانکو ایوانکوویچ گزینه بودند، انتخاب هاشمیان درست بود که حالا این نگرانی‌ها در مورد کم‌تجربگی‌اش وجود داشته باشد؟

این یک بحث دیگر است. شما از من درباره وحید هاشمیان سئوال کردید. اگر مثلاً می‌پرسیدید مهدی تارتار یا وحید هاشمیان، من می‌گفتم تارتار. خب اگر تارتار می‌آمد و انتخابش می‌کردند، نگرانی من قطعاً کمتر می‌شد. چون تجربه دارد، فنی کارش را بلد است و سال‌هاست که در لیگ ایران حضور دارد. امروز اما باید از وحید هاشمیان حمایت کنیم. این تصمیم گرفته شده و وظیفه ما این است که بدون ترس و واهمه، آن چیزی که می‌تواند به هاشمیان کمک کند را به زبان بیاوریم. نه تنها از وحید، بلکه از مربیان جوان دیگری نظیر مازیار زارع، قاسم حدادی‌فر، محرم نویدکیا و .. باید محافظت کنیم. من تنها دغدغه هاشمیان را ندارم، دغدغه تمام این مربیان جوان را دارم که باید آینده فوتبال ما را بسازند. کارشان سخت است اما توقع ما هم باید به‌گونه‌ای باشد که آن‌ها فرصت کنند توانایی‌های‌شان را ارائه بدهند.

در مورد پرسپولیس، یک بحث مهم دیگر هم وجود دارد...

چه بحثی؟

استعفای حمید استیلی از عضویت در کمیته فنی.

کمیته فنی شرح وظایفی دارد. باید گزینه‌های مختلف مربیگری را بررسی کند، پیشنهادها را در مورد لیست ورود و خروج بدهد و بعد کارش تمام می‌شود.

اما موضوع اصلی همین عدم مشورت‌پذیری بوده. استیلی تأکید کرده که از کمیته فنی مشورتی نگرفته‌اند.

ممکن است حمید استیلی مربی خوبی نشود اما فوتبال را خوب می‌فهمد. قابل احترام است و دلسوزِ پرسپولیس. یک دوره کوتاه هم که به بهمن رفت، باز هم دلش با پرسپولیس بود. درویش بهتر از من، استیلی را می‌شناسد.

چطور؟

چون آن زمانی که من نبودم و در سیاست مشغول شدم، آقای درویش بود که با پروین و سپس استیلی رفاقت داشت. این جمله را کسانی که باید بدانند، خوب می‌فهمند.

گفتید علی پروین. یاد جمله تاریخی او افتادیم که می‌گفت: «مدیر فنی یعنی کشک»...

حرف اشتباهی بود. چون علی پروین هیچوقت نفهمید که شرح وظایف یک مدیرفنی چیست و او باید چه کارهایی انجام بدهد. پروین آدمی است که اگر سوار اتوبوس شود، می‌خواهد صاحبِ آن باشد. چهارچوب‌پذیر نیست و به همین دلیل نمی‌خواهد این مساله را قبول کند که مدیرفنی، کشک نیست.

درباره استیلی البته این موضوع صدق می‌کند. چون از او مشورتی نگرفته‌ و بازیکنان بسیاری جذب کرده‌اند...

حمید استیلی چارچوب‌پذیر است. شاید شرح وظایف برای او تعریف نشده و شاید هم تعریف شده اما اجرا نشده. اگر اینطور بوده که او حق دارد ناراحت باشد.

درباره تیم ملی هم صحبت کنیم؟

من در مورد تیم ملی زیاد صحبت کرده‌ام. بگذاریم جلوتر بروند و ببینیم آیا تغییراتی ایجاد می‌کنند یا نه. آن‌وقت بیشتر می‌توانیم حرف بزنیم.