اضطراب، احساس ناراحتی، مانند نگرانی یا ترس است که میتواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. اضطراب یک واکنش طبیعی به استرس است و در برخی موقعیتها میتواند مفید باشد. میتواند به شما کمک کند تا هوشیار و متمرکز بمانید و شما را برای اقدام کردن ترغیب کند. با این حال، اضطراب اگر بیش از حد، مداوم و مزاحم باشد، میتواند به یک مشکل تبدیل شود.
به گزارش میگنا، برای کودکان و نوجوانان، اضطراب میتواند به دلیل تغییرات و چالشهای زیادی که در این مرحله از زندگی با آن روبرو هستند، به ویژه شایع باشد. اضطراب در بین کودکان و نوجوانان احتمالاً به دلیل عوامل مختلفی مانند تجربیات زندگی، ژنتیک و عوامل بیولوژیکی است.
اختلالات اضطرابی شایعترین مشکلات سلامت روان در ایالات متحده هستند. طبق گزارش موسسه ملی سلامت روان، اختلالات اضطرابی ۴۰ میلیون بزرگسال ۱۸ سال به بالا را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار میدهد. این تقریباً از هر ۵ نفر ۱ نفر است! اما در مورد اختلالات اضطرابی در کودکان و نوجوانان چطور؟ اعداد به همان اندازه سرسامآور هستند. در واقع، اختلالات اضطرابی شایعترین بیماری روانی در بین کودکان و نوجوانان هستند.
تشخیص اختلالات اضطرابی مهم است زیرا میتوانند به طور قابل توجهی بر عملکرد روزانه تأثیر بگذارند، منجر به عملکرد ضعیف در مدرسه یا مشکلات با دوستان و خانواده شوند، یا باعث ایجاد سطح بالایی از پریشانی شوند. اگر شما والدین یا مراقب جوانی هستید که به نظر میرسد با اضطراب دست و پنجه نرم میکند، این راهنما برای شما مناسب است. ما در مورد برخی از دلایل بروز اضطراب در کودکان، علائم و نشانهها، انواع اختلالات اضطرابی، گزینههای درمانی و منابع آن بحث خواهیم کرد!
اختلالات اضطرابی در کودکانی که والدینی با اختلال اضطراب دارند، شایعتر است که نشاندهنده یک مؤلفه ژنتیکی است.
در دوران نوجوانی، عدم تعادل بین بخشهایی از مغز (آمیگدال و قشر پیشپیشانی) ممکن است در ایجاد اضطراب نقش داشته باشد.
با مدرن و رقابتیتر شدن جامعه، نوجوانان نیز ممکن است فشار زیادی را برای رسیدن به موفقیتهای بزرگ احساس کنند. هزینه دانشگاه در حال افزایش است و پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه، رقابت شدیدی در بازار کار وجود دارد. این بدان معناست که نوجوانان مستعد اضطراب در مورد نمرات و دستاوردهای خود هستند.
آنها ممکن است فشار زیادی را برای کسب معدل ۴.۰، شرکت در فعالیتهای فوق برنامه مختلف یا ظاهر شدن به عنوان کاندیداهای برتر برای بورسیه تحصیلی احساس کنند. نوجوانان همچنین با فشار برای شرکت در ورزش مواجه هستند که میتواند به معنای ساعتهای بیشمار تمرین و گذراندن آخر هفتهها و تعطیلات در سفر برای رقابت باشد. با توجه به فشارهای شدیدی که نوجوانان احساس میکنند، جای تعجب نیست که یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان داد که در سالهای اخیر، انگیزه نوجوانان برای موفقیت افزایش یافته است، در حالی که سلامت عاطفی در واقع کاهش یافته است.
تلاش برای متعادل کردن تمام خواستههای گذار از کودکی به استقلال و دستیابی به بالاترین سطح موفقیت ممکن، میتواند نوجوانان را کاملاً تحت فشار قرار دهد، بنابراین جای تعجب نیست که سطح اضطراب برای این گروه سنی رو به افزایش است، به خصوص با توجه به این واقعیت که مغز نوجوان هنوز در حال رشد است.
علاوه بر فشارهایی که برای اجرا وجود دارد، نوجوانان امروزی برای همگام شدن با دیگران در رسانههای اجتماعی نیز تحت فشار هستند. نوجوانان ممکن است نگران باشند که به اندازه دیگران در رسانههای اجتماعی محبوب نیستند و هجوم مداوم سلفیهای فتوشاپی میتواند جوانان را به مقایسه خود با دیگران و نگرانی از اینکه با استانداردهای زیبایی فعلی مطابقت ندارند، سوق دهد.
در نهایت، برخی از نوجوانان ممکن است آنقدر در رسانههای اجتماعی غرق شوند که احساس کنند باید دائماً حسابهای خود را بررسی کنند، زیرا نگرانند که مبادا یک رویداد اجتماعی یا نوعی شایعات محلی را از دست بدهند.
تحقیقات تأیید کرده است که رسانههای اجتماعی در افزایش میزان اضطراب در بین نوجوانان نقش دارند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ در مجله نوجوانی نشان داد که نوجوانانی که حسابهای بیشتری در رسانههای اجتماعی داشتند، بیشتر احتمال داشت علائم اضطراب را تجربه کنند، به خصوص اگر "ترس از دست دادن" را نیز تجربه کنند.
دختر ۱۵ سالهام همیشه مضطرب بوده است، اما به نظر میرسد اضطرابش روز به روز بدتر میشود. او نگران همه چیز است، از کووید-۱۹، حتی با وجود اینکه واکسینه شده، گرفته تا پذیرفته شدن در یک دانشگاه خوب. روزهایی هست که نمیخواهد از رختخواب بیرون بیاید و به مدرسه برود. روزهای دیگر، از عملکرد خوبش در طول بازی فوتبالش ابراز نگرانی میکند و از رفتن به تمرین امتناع میکند. من در مورد مراحل بعدیام کنجکاوم. آیا او باید به یک درمانگر مراجعه کند؟
پاسخ: هر کسی هر از گاهی اضطراب را تجربه میکند. این بخشی عادی از زندگی است. با این حال، همهگیری کووید-۱۹ مطمئناً ترس و عدم اطمینان را برای بسیاری از مردم تشدید کرده است.
اگرچه هر کسی هر از گاهی ترس و اضطراب را تجربه میکند، اما وقتی نگرانی بیش از حد و مداوم به طور منظم فعالیتهای روزانه فرد را مختل میکند، میتواند نشانه اختلال اضطراب باشد.
عدم توجه کافی به دلایل بروز اضطراب و درمان آن، تأثیر منفی بر ارتباطات، سلامت هیجانی و عزت نفس نوجوان خواهد داشت. اما برای آشنایی با مفهوم اضطراب نیاز است در ابتدا تفاوت بین فوبیا (هراس بیمارگونه)، وحشتزدگی، ترسهای ساده و اضطراب توضیح داده شود.
توصیه میکنم برای دخترتان وقت ملاقات با پزشک بگیرید. مراجعه به پزشک خانواده یا متخصص اطفال اغلب نقطه شروع خوبی برای ارزیابی اولیه و دریافت راهنمایی و شناسایی منابعی است که میتوانند به نوجوان در مدیریت اختلال اضطراب کمک کنند.
علائم اضطراب در کودکان و نوجوانان:
علامت چیزی است که توسط فرد مبتلا به اضطراب احساس یا تجربه میشود. این علائم ممکن است شامل دورههایی از موارد زیر باشد:
تعریق شدید
تپش قلب
سرگیجه تهوع یا درد معده
تنگی نفس یا نفس نفس زدن
لرزش یا رعشه
سردرد
گرفتگی عضلات
بیقراری
مشکلات خواب
مشکل در تمرکز
افکار پریشان
احساس درماندگی یا ناامیدی
ترسهای غیرمنطقی
نشانه، رفتار یا سایر نشانههای بیرونی است که توسط دیگران قابل مشاهده است.
نشانههای اضطراب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تحریکپذیری
افزایش نیاز به اطمینان خاطر
خستگی بیدلیل
انزوا یا گوشهگیری
بیقراری
به راحتی از جا پریدن
اجتناب از فعالیتها یا مکانهایی که باعث اضطراب میشوند
عملکرد ضعیف در مدرسه
امتناع از رفتن به مدرسه
انواع اصلی اختلالات اضطرابی که کودکان و نوجوانان تجربه میکنند کدامند؟
طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5-TR)، 7 نوع مختلف از اختلالات اضطرابی وجود دارد که میتواند در کودکان و نوجوانان رخ دهد. DSM-5-TR مرجع حرفهای اصلی است که شرایط سلامت روان را در ایالات متحده سازماندهی و تعریف میکند.
اختلال اضطراب عمومی
اختلال اضطراب عمومی یک بیماری روانی است که با نگرانی و اضطراب بیش از حد در مورد تعدادی از اجزای مختلف زندگی مشخص میشود. در کودکان و نوجوانان، این میتواند به صورت نگرانیهای ایمنی، اضطراب عملکرد مدرسه یا نگرانیهای سلامتی بروز کند.
اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی وضعیتی است که در آن ترس شدید مستقیماً در موقعیتهای اجتماعی یا هنگام پیشبینی آنها در آینده تجربه میشود. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب نگران قضاوت دیگران یا خجالت کشیدن در اجتماع هستند. در نتیجه، ممکن است به طور کلی از موقعیتهای اجتماعی اجتناب کنند یا ممکن است آنها را با ناراحتی زیادی تحمل کنند.
اختلال اضطراب جدایی
اختلال اضطراب جدایی نوعی اختلال اضطرابی است که با ترس و اضطراب بیش از حد در پاسخ به جدایی از عزیزان یا افرادی که فرد از نظر عاطفی به آنها وابسته است، مشخص میشود. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی ممکن است نگرانی بیش از حدی در مورد از دست دادن مراقب اصلی خود یا آسیب دیدن یا بیمار شدن او داشته باشند.
یکی از مشکلات رایجی که والدین ممکن است هنگام تجربه اختلال اضطراب جدایی توسط کودکان مشاهده کنند، دشواری در به خواب بردن کودک به تنهایی و در اتاق خودش است.
آگورافوبیا
آگورافوبیا نوعی اختلال اضطرابی است که در آن کودکان یا نوجوانان ترس شدیدی را تجربه میکنند و از موقعیتهایی که احساس میکنند ممکن است در آن گیر افتاده یا قادر به فرار نباشند، اجتناب میکنند. افراد مبتلا به آگورافوبیا ممکن است از مکانهای شلوغ مانند سینماها، وسایل حمل و نقل عمومی یا هر موقعیتی که احساس میکنند در صورت نیاز نمیتوانند کمک بگیرند، اجتناب کنند.
گاهی اوقات، علائم در فضاهای باز و وسیعی که احساس فشار میکنند، تجربه میشوند. کودکان مبتلا به آگورافوبیا ممکن است از موقعیتها اجتناب کنند، مگر اینکه والدین یا مراقب آنها در کنارشان باشد.
فوبیاهای خاص فوبیای خاص، ترس شدید و غیرمنطقی از یک شیء یا موقعیت خاص است. فوبیاهای خاص رایج شامل ترس از حیوانات (مانند مار یا عنکبوت)، ترس از پرواز و ترس از ارتفاع است. افراد مبتلا به فوبیای خاص اغلب برای اجتناب از شیء یا موقعیت مورد ترس خود، تلاش زیادی میکنند.
مهم است به یاد داشته باشید که برای تشخیص یک فوبیای خاص، باید منجر به اختلال عملکردی شود. به عنوان مثال، ترس از آب که منجر به اجتناب کودک از شستن دستها، حمام کردن یا بیرون رفتن هنگام باران میشود، ممکن است نشان دهنده نیاز به ارزیابی حرفهای باشد.
اختلال پانیک
اختلال پانیک نوعی اختلال اضطرابی است که با دورههای ناگهانی و مکرر ترس شدید مشخص میشود که میتواند به طور غیرمنتظره و بدون هشدار رخ دهد. این حملات پانیک معمولاً چند دقیقه طول میکشند و اغلب با علائم جسمی مانند ضربان قلب سریع، تنگی نفس و سرگیجه همراه هستند و سپس برطرف میشوند. افراد اغلب به دلیل شروع و شدت ناگهانی، احساس میکنند که علائم آنها برای مدت کوتاهی آنها را تحت الشعاع قرار میدهد.
لالی انتخابی
لالی انتخابی وضعیتی است که در آن فرد قادر به صحبت کردن در موقعیتهای اجتماعی خاص، مانند مدرسه یا محل کار نیست. کودکان مبتلا به لالی انتخابی ممکن است در خانه یا با دوستان نزدیک آزادانه صحبت کنند، اما در سایر محیطها لال میشوند. لالی انتخابی معمولاً در اوایل کودکی ایجاد میشود و در دختران بیشتر از پسران شایع است.
افرادی که اختلال اضطراب دارند ممکن است احساس عصبی بودن، نگرانی، ترس یا وحشتی داشته باشند که کنترل آن دشوار است، با خطر واقعی تناسبی ندارد و مدت زیادی طول میکشد. آنها ممکن است از مکانها، افراد یا موقعیتهای خاصی اجتناب کنند تا از این احساسات جلوگیری کنند.
در نوجوانان، اختلال اضطراب ممکن است در توانایی آنها برای رفتن به مدرسه یا انجام تکالیف اختلال ایجاد کند. این اختلال میتواند حفظ دوستیها و شرکت در فعالیتهای فوق برنامه را برای آنها دشوار کند. اضطراب نوجوانان ممکن است منجر به مشکلاتی در روابط خانوادگی نیز شود.
وقتی اضطراب فعالیتهای یک نوجوان را محدود میکند، یا اگر نگرانی، ترس یا اضطراب بیش از حد برای چند ماه ادامه یابد، وقت آن است که به دنبال راهنمایی حرفهای باشید. ارائه دهنده خدمات درمانی دختر شما میتواند وضعیت او را ارزیابی کند تا درک بهتری از اینکه آیا ممکن است اختلال اضطرابی داشته باشد، به دست آورد.
او همچنین میتواند ارزیابی انجام دهد تا ببیند آیا ممکن است علت پزشکی زمینهای برای اضطراب دختر شما وجود داشته باشد یا خیر. برخی داروها و برخی از بیماریهای زمینهای میتوانند باعث اضطراب شوند. در این صورت، تغییر دارو یا درمان بیماری زمینهای میتواند اضطراب را تسکین دهد.
اگر ارائه دهنده خدمات درمانی دختر شما به اختلال اضطراب مشکوک باشد، میتواند به شما در یافتن یک متخصص سلامت روان که در درمان کودکان و نوجوانان تخصص دارد، کمک کند. درمان اضطراب در نوجوانان معمولاً با درمان مواجههای آغاز میشود.
مواجهه درمانی با مشاوره متفاوت است. این نوعی از درمان است که شامل مواجهه تدریجی با شرایطی است که باعث اضطراب میشوند، به طوری که یک نوجوان بتواند در مدیریت آن موقعیتها و احساسات اضطرابآور خود اعتماد به نفس پیدا کند. این رویکرد همچنین شامل آموزش والدین در مورد چگونگی ارائه پشتیبانی مفید به کودک در مدیریت اضطراب است.
مواجهه درمانی معمولاً شامل حدود 10 جلسه هفتگی است. اگرچه تحقیقات نشان داده است که مواجهه درمانی یکی از مؤثرترین راهها برای درمان اضطراب در نوجوانان است، اما برنامههایی که مواجهه درمانی را برای نوجوانان ارائه میدهند، در همه مناطق در دسترس نیستند.
برخی از مراکز پزشکی دانشگاهی بزرگ، برنامههای مواجهه درمانی فشردهای را ارائه میدهند که مدت زمان کوتاهتری را برای خانوادههایی که باید برای دریافت این مراقبت سفر کنند، طول میکشد.
در برخی موارد، علاوه بر مواجهه درمانی، ممکن است دارو برای کمک به کنترل اضطراب نیز توصیه شود. هنگامی که مواجهه درمانی در دسترس نباشد، میتوان از داروهای ضد اضطراب به عنوان اولین قدم در درمان استفاده کرد.
اما یک نوجوان همیشه باید قبل از شروع مصرف دارو برای اضطراب، ارزیابی و تشخیص داده شود و یک ارائه دهنده خدمات درمانی باید به طور منظم بر مصرف دارو نظارت داشته باشد.
دانستن اینکه چه زمانی برای فرزندتان به دنبال کمک باشید، میتواند چالش برانگیز باشد. مربی اضطراب کلینیک مایو منبع دیگری است که میتواند اطلاعاتی در مورد تفاوتهای بین اختلالات اضطرابی و استرس، و همچنین درمانهای موجود و راهنمایی برای یافتن گزینههای درمانی مناسب ارائه دهد.
درمان مؤثر برای اضطراب در دسترس است و اغلب میتوان آن را با موفقیت کنترل کرد.
— دکتر استفن وایتساید، روانشناسی، کلینیک مایو، روچستر، مینه سوتا
تغییرات شناختی دوران بلوغ میتواند منجر به ایجاد و تداوم مشکلات گوناگونی در نوجوانان شود؛ یکی از این مشکلات نوعی تشویش و عدم پایداری روانی و به عبارتی اضطراب است. نوجوانان به دلایل گوناگونی دچار اضطراب میشوند و این در حالیست که آنان معمولاً برای کنترل اضطراب خود، به اطلاعات و ابزار مناسبی مجهز نیستند.
دلایل بروز اضطراب در نوجوانان
عوامل زیست شناختی و فیزیولوژیکی، عوامل محیطی و اجتماعی و عوامل ژنتیکی در کنار موفق نبودن نوجوانان در تنظیم هیجانات، موجب بروز اضطراب در آنان میشوند؛ در زمینه عوامل زیست شناختی و جسمانی، منظور تغییر غیرعادی میزان بعضی از هورمونهای موجود در خون در افراد مضطرب است؛ از این رو هر آنچه باعث اختلال در سیستم هورمونی شود، در بدن ایجاد اضطراب میکند. در زمینه عوامل محیطی و ارتباطی، عوامل گوناگونی که باعث ایجاد اضطراب در افراد میشوند عبارتاند از مشکلات خانوادگی، احساس جدایی و طرد شدگی، هیجانات درونی، آزردگیهای ناشی از عدم توان تطبیق خود با مسائل جاری، تغییرات ناگهانی و غیر منتظره همچون زلزله، بیماری، مرگ یکی از نزدیکان.
در زمینه عوامل ژنتیکی و ارثی میتوان به نقش ژنتیک به عنوان یکی دیگر از عوامل بروز اضطراب اشاره کرد چراکه احتمال وجود اضطراب در فرزندان افرادی که مضطرب هستند در مقایسه با فرزندان افرادی که مضطرب نیستند، بالاتر است. علاوه بر این انتظارات و مشکلاتی که نوجوانان در خانواده، مدرسه و یا با گروه همسالان تجربه میکنند نیز سبب اضطراب آنان می شود.
پس راه حل چیست؟
اختلالات سلامت روان مانند اضطراب رو به افزایش است و میتواند باعث نگرانی در بین نوجوانان شود. اگر نوجوان شما بیش از حد عصبی یا پرتنش به نظر میرسد و به نظر میرسد دائماً در مورد وقایع روزمره نگران است، ممکن است زمان آن رسیده باشد که درخواست کمک کنید. سایر علائم اضطراب میتواند شامل تحریکپذیری، مشکلات خواب، مشکلات تمرکز و کنارهگیری از دیگران باشد.
اگر این علائم را در نوجوان خود مشاهده کردید، اولین قدم شما گفتگو است.
نگرانیهای خود را ذکر کنید و ابراز کنید که برای صحبت کردن در دسترس هستید. به نوجوان خود کمک کنید تا احساسات خود را پردازش کند و به آنچه ممکن است او را آزار دهد، بپردازد. اگر اضطراب ادامه دارد و در زندگی روزمره اختلال ایجاد میکند، مثلاً بر نمرات یا روابط کلیدی نوجوان شما تأثیر منفی میگذارد، احتمالاً زمان آن رسیده است که از یک روانشناس مداخله حرفهای بگیرید. در مشاوره، نوجوانان میتوانند حمایت دریافت کنند و ابزارهایی برای مقابله با افکار اضطرابآور ایجاد کنند.
یک روانشناس همچنین میتواند به نوجوان شما کمک کند تا شیوه تفکر خود را تغییر دهد، به طوری که افکار اضطرابآور در اولویت نباشند. انواع مختلف درمان، از جمله درمان شناختی رفتاری میتواند به ویژه برای نوجوانانی که با اضطراب دست و پنجه نرم میکنند مفید باشد، زیرا میتواند به آنها بیاموزد که بر افکار و برداشتهای تحریفشدهای که سطح نگرانی آنها را افزایش میدهد، غلبه کنند.
راهکارهای مقابله با اضطراب
روانشناسان برای مدیریت، کنترل و غلبه بر ترس و اضطراب راهکارهایی را پیشنهاد کردهاند.
نترسیدن از اضطراب: احساس ترس و اضطراب به جهت بروز حمله اضطرابی خود موجب اضطراب میشود.
پذیرفتن ترس و اضطراب: احساس ترس و اضطراب باید به عنوان احساسی طبیعی تجربه شوند. در واقع پذیرفتن این احساسات و عدم مبارزه و مقاومت با آنها موجب کنترل بیشتر آنها میشود.
مالک ترس و اضطراب خود بودن: فرد باید اضطراب را به عنوان یکی از هیجاناتی که در درون اوست، تجربه کند و نه به عنوان «آن» چیزی که جدا و مستقل از فرد است.
پذیرش خود، همانگونه که هست: برای احترام به خود نیازی نیست که فرد کامل و بدون عیب باشد و برای اینکه فرد احساس ارزشمندی کند، لزومی ندارد که کنترل کاملی بر احساسات خود داشته باشد.
اجتناب از فاجعهسازی: این تفکر موجب تشویش و نگرانی بیشتر میشود. در این شرایط میتوان اینگونه عمل کرد:
خود را متقاعد کرد که ابداً این موقعیت فاجعه نیست.
خود را قانع کرد که این موقعیت حتی اگر فاجعه باشد، نباید باعث ناراحتی شخص شود.
علاوه بر این، توصیههایی برای کاهش اضطراب دانش آموزان وجود دارد که عبارتاند از: دادن برنامه به دانش آموز مضطرب، فعالیت ورزشی و جسمانی، پر نکردن تمام وقت دانش آموزان و اختصاص زمانی برای «بیکاری»، آموزش راهبردهای سازماندهی و برنامهریزی، به چالش کشیدن افکار منفی، الگوسازی تفکر مثبت و حل مشکل.
از سوی دیگر روانشناسان در زمینه پیشگیری و کاهش اضطراب، به اهمیت ورزش مداوم اشاره میکنند. آنان معتقدند که ورزش تأثیرات فیزیولوژیکی بر بدن دارد که این تأثیرات فیزیولوژیک فراهم کننده آرامش در افراد هستند و از این رو سبب بهبود سلامت روحی و کاهش اضطراب میشود. ورزش با تأثیر روی اتصالات عصبی در پیشگیری و درمان اضطراب نقشی اساسی دارد.
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر