در کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD)، میزان ساعات کاری لازم برای خروج از فقر بهطور قابلتوجهی متفاوت و این تفاوتها ناشی از عوامل متعددی همچون دستمزد واقعی، شرایط اشتغال و فرصتهای اقتصادی در هر کشور است. بهطور متوسط، یک فرد مجرد و بدون فرزند با درآمد پایین در این کشورها باید حدود ۲۱ ساعت در هفته کار کند تا درآمدش از خط فقر فراتر رود.
به گزارش روزیاتو، این خط فقر بر اساس ۵۰ درصد از درآمد متوسط قابل تصرف کشور محاسبه شده و فرض بر این است که فرد مورد نظر ۶۷ درصد از متوسط دستمزد ملی را دریافت میکند. با این حال تفاوتهای چشمگیری در این زمینه بین کشورهای مختلف OECD وجود دارد.
اسلوونی بیشترین میزان ساعات کاری لازم برای خروج از فقر را دارد و فردی با درآمد پایین در این کشور باید ۳۵ ساعت در هفته کار کند که بهطور تقریبی معادل یک شغل تماموقت است. پس از اسلوونی کشورهایی ازجمله جمهوری چک، نیوزیلند، ایالات متحده آمریکا و دانمارک قرار دارند که هر کدام بین ۲۶ تا ۲۸ ساعت در هفته کار نیاز دارند تا فرد بتواند از فقر عبور کند.
بعضی کشورهای توسعهیافته همچون استرالیا، کانادا، کرهجنوبی و کشورهای اروپایی ازجمله آلمان و پرتغال، در مقابل نزدیک به میانگین ۲۱ ساعت کار در هفته قرار دارند. با این حال در بعضی کشورهای OECD، ساعات کاری لازم برای خروج از فقر بسیار کمتر از یک شغل نیمهوقت (۲۰ ساعت در هفته) است.
برای نمونه ترکیه تنها به ۹ ساعت کار در هفته نیاز دارد تا فردی با درآمد پایین بتواند بالاتر از خط فقر قرار گیرد. این موضوع نشاندهنده سطح پایینتر درآمد متوسط قابل تصرف در این کشور است، بهطوری که حتی با چند ساعت کار در هفته، فرد میتواند از خط فقر عبور کند.
کشورهای دیگری که ساعات کاری کمتری برای خروج از فقر نیاز دارند شامل بریتانیا با ۱۴ ساعت در هفته، و بلژیک، یونان و ژاپن با ۱۶ ساعت در هفته میشوند. این ارقام نشان میدهد که شرایط اقتصادی و ساختار دستمزدها در این کشورها به گونهای است که افراد با کار کمتر نیز میتوانند از فقر خارج شوند.
دادههای این گزارش در حالت کلی نشان میدهد که عبور از خط فقر در کشورهای مختلف OECD به میزان قابلتوجهی متفاوت است و عوامل متعددی از جمله سطح دستمزد واقعی، شرایط بازار کار و فرصتهای اقتصادی نقش تعیینکنندهای در این تفاوتها دارند. بنابراین در حالی که بعضی از کشورها نیازمند کار بسیار زیاد برای خروج از فقر هستند، در بعضی دیگر با ساعات کاری کمتری میتوان به این هدف رسید. این موضوع اهمیت توجه به سیاستهای اقتصادی و اجتماعی هر کشور را در بهبود شرایط زندگی افراد کمدرآمد برجسته میکند.