عصر ایران - کی-کارها (Keijidōsha) ردهای منحصر به فرد از خودروهای کوچک هستند که اصالتاً ژاپنی محسوب میشوند. این خودروها در سال ۱۹۴۹ به عنوان راه حلی مقرون به صرفه و کاربردی برای کشوری که در حال ریکاوری از جنگ بود و فاقد زیرساخت لازم برای خودروهای بزرگتر بود، معرفی شدند. کی-کارها با هدف رعایت قوانین سختگیرانه در مورد ابعاد، حجم موتور و توان خروجی طراحی شدهاند.
برای اینکه یک خودرو واجد شرایط کی-کار باشد، نباید طول آن از ۳.۴ متر، عرض آن از ۱.۴۸ متر و ارتفاع آن از ۲ متر بیشتر شود. موتور آن نیز نباید بزرگتر از ۶۶۰ سیسی باشد و قدرتی بیش از ۶۴ اسب بخار تولید کند. این محدودیتها منجر به مهندسی نوآورانه شده است که فضای داخلی و کارایی را در ابعادی جمعوجور به حداکثر میرساند.
کی-کارها در ژاپن به دلیل نرخ مالیات و بیمه کمتر، مصرف سوخت بهینه و سهولت پارک در محیطهای شلوغ شهری محبوبیت زیادی دارند. این خودروها در اشکال مختلفی از جمله هاچبکهای کوچک، ونهای جعبهای، کانورتیبلهای عجیب و حتی پیکآپهای کوچک عرضه میشوند. مدلهای نمادین شامل هوندا N-Box، سوزوکی آلتو و دایهاتسو موو هستند.
اگرچه کی-کارها به دلیل استانداردهای متفاوت ایمنی و آلایندگی به ندرت در خارج از ژاپن دیده میشوند، اما به دلیل جذابیت، کارایی و کاربردی بودن شگفتانگیز خود، طرفداران خاصی را در سطح بینالمللی پیدا کردهاند.
در ادامه یک خودروی بامزه را مشاهده می کنید که خود را کی کار فراری اف40 معرفی می کند:
این ژاپنی کوچک از موتور 3 سیلندر تنفس طبیعی استفاده می کند که 55 اسب بخار خروجی و 61 نیوتن متر گشتاور دارد.