.png "عصر ایران")
۲۴ خرداد ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ - ۲۳:۰۳
درگیری پدافند هوایی ارتش با ریزپرنده‌های مهاجم در پایگاه دوم شکاری تبریز (فیلم) آیا برای مرگ در فضا آماده‌ایم؟
با توجه به افزایش سفرهای فضایی، در آینده مرگ در فضا اجتناب‌ناپذیر خواهد شد. اما چگونه باید برای این اتفاق آماده شویم؟
در سال ۲۰۱۲، ناسا بی‌سروصدا یک سردخانه را به مدار فرستاد. نه بیانیه‌ی مطبوعاتی در کار بود، نه تبلیغاتی پر سروصدا. فقط یک کیسه‌ی نرم و مهر و موم‌شده که همراه با غذاهای خشک‌شده و تجهیزات علمی در یک محموله به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) ارسال شد. این کیسه رسماً واحد نگهداری بقایای انسانی» (Human Remains Containment Unit) نام داشت. برای چشم غیرمسلح، این کیسه چیزی شبیه به بسته‌بندی حمل‌ونقل برای محموله‌های یخ‌زده بود؛ اما برای ناسا، این موضوع نشانه‌ی چیزی بسیار جدی‌تر بود: گامی بزرگ در آماده‌سازی برای مرگ در فراسوی زمین.
با توجه به این موضوع ذهنمان به سمت چنین پرسش‌های تاریکی می‌رود: اگر یک فضانورد آن بیرون بمیرد چه می‌شود؟ آیا پیکرش را به زمین بازمی‌گردانند یا در همان‌جا رهایش می‌کنند؟ اگر در سیاره‌ای دیگر جان دهد، آیا همان‌جا آرامگاه ابدی‌اش خواهد شد؟ اگر در فضاپیما یا ایستگاه فضایی بمیرد، آیا بدنش را در مدار رها می‌کنند یا آن را به‌سوی خلأ میان‌ستاره‌ای روانه می‌سازند؟
به نظر می‌رسد ناسا در حال پاسخ‌دادن به بسیاری از این پرسش‌هاست اما نه زودتر از موعد. زیرا حالا سؤال دیگر این نیست که آیا کسی در فضا خواهد مرد، بلکه پرسش این است که چه زمانی این اتفاق خواهد افتاد.
فضانوردان سالخورده
تا به امروز، هیچ فضانوردی براثر علت‌های طبیعی در فضا نمرده است. در سال ۱۹۷۱، سه فضانورد مأموریت سایوز ۱۱ شوروی، زمانی که فضاپیمایشان درست پیش از ورود خودکار به جو زمین دچار افت فشار شد در اثر خفگی جان باختند؛ اما مرگ آن‌ها تنها پس از فرود فضاپیما روی زمین کشف شد. به‌طور مشابه، تمام مرگ‌های فضایی ایالات متحده تاکنون درون جو زمین و در شرایط وجود گرانش، اکسیژن و در محدوده‌ی قضایی مشخص یک کشور رخ داده‌اند و این نکته مهمی است؛ زیرا همه‌ی مرگ‌های فضایی تاکنون در قلمرویی آشنا اتفاق افتاده‌اند.
اما مأموریت‌های برنامه‌ریزی‌شده به مرور طولانی‌تر می‌شوند و مقصدهایی فراتر از مدار پایین زمین دارند. در عین حال، میانگین سن فضانوردان ناسا نیز در حال افزایش است. اکنون میانگین سنی فضانوردان تقریبا به ۵۰ سال می‌رسد، بازه‌ای که حتی برای افراد سالم و ورزشکار، احتمال مرگ طبیعی در آن از نظر آماری معنادار می‌شود. مرگ در فضا دیگر فقط فرضیه‌ای ذهنی نیست، بلکه امروز به یک منحنی احتمالات تبدیل شده و ناسا این را می‌داند.
ناسا در پاسخ اقداماتی آرام ولی قاطع انجام داده است. آخرین دوره‌ی انتخاب فضانوردان، نه تنها برای افزایش تعداد افراد پذیرفته‌شده بلکه برای جذب اعضای جوان‌تری که توانایی انجام مأموریت‌های بلندمدت آینده را داشته باشند، طولانی‌تر شد.
سردخانه فضایی ناسا
اگر امروزه کسی در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) جان خود را از دست دهد، جسد او در واحد نگهداری بقایای انسانی» (HRCU) قرار می‌گیرد. این واحد سپس مهر و موم شده و در بخشی فاقد فشار از ایستگاه قرار می‌گیرد تا زمانی که به زمین بازگردانده شود.
خود HRCU نسخه‌ای اصلاح‌شده از کیسه‌ی جسد نظامی با استاندارد بالا به شمار می‌رود که برای نگهداری بقایای انسانی در محیط‌های خطرناک طراحی شده است. این واحد با سیستم‌های سرمایشی موجود در ایستگاه ادغام می‌شود تا روند تجزیه را آهسته کند و همچنین شامل فیلترهای کنترل بو، لایه‌های جاذب رطوبت و زیپ‌هایی معکوس‌شده برای دسترسی محترمانه از سمت سر است. بندهایی برای ثابت کردن جسد روی صندلی بازگشت به زمین تعبیه شده و بخش‌هایی نیز برای نصب برچسب اسم و پرچم ملی وجود دارد.
نظرات کاربران
لینک کوتاه: کپی لینک
طرز تهیه قند زنجبیلی رژیمی رازهای تلخ نشدن آبلیمو روش پرورش؛ تکثیر و نگهداری گیاه آپارتمانی کالاتیا برآمدگی تعبیه شده روی لوله توپ تانکها چه کاربردی دارد؟ آیا واقعاً میتوان درهای هواپیما را هنگام پرواز باز کرد؟ راهنمای کامل رفع کندی گوشی پس از آپدیت آیا برای مرگ در فضا آماده‌ایم؟ گوگل آپدیت شد غذای ایرانی چهارمین صبحانه خوشمزه دنیا شد تصاویری که باید چند بار نگاهشان کرد؛ نگاهی به آثار برگزیده مسابقه ۱۸۳۹ علت بیحوصلگی چیست؟ سِلما؛ عروس ارمنی، مدیر کتابخانه موزه ملی ایران که بود؟(+عکس) طرز تهیه پودینگ خرما ۱۲ نشانه که میگویند شما نه فقط باهوش بلکه یک نابغه واقعی هستید ریزپلاستیک های موجود در مغز از غذاهای فوقفراوریشده میآیند؟
اخبار و تحلیل های ترکیه