عصر ایران , نهال موسوی - شب گذشته - چهارشنبه 21 خرداد - قسمت اول برنامه جدید رامبد جوان به اسم کارناوال پخش شد و واقعا این اندازه از بی مبالاتی و غیرحرفهای بودن در برنامه سازی، هم از رامبد جوان و هم از پلتفرم فیلم نت به عنوان پخش کننده آن بعید بود.
این قسمت اول قرار بود که یک معرفی از شکل برنامه و شرکتکنندگان در این شو مسابقه محور جدید باشد و آشنا کردن مخاطبان با شکل برنامه، تنها اتفاقی که رخ داد هنوز مخاطب نمیداند با چه نوع برنامهای طرف است و اصلا شکل مسابقه آن چگونه است؟!
50 دقیقه برنامه پخش شد که عبارت بود از معرفی ابتدایی برنامه و 12 هنرمند شرکت کننده - که البته بماند طبق معمول چند چهره تکراری در آن حضور دارند که در همه جا هستند - این قسمت 12 دقیقه طول کشید.
بعد رامبد جوان بر روی صحنه حاضر شد و درباره زحماتی که کشیدذهاند تا این برنامه آماده شود حرف زد، بعد سینا ساعی به نوعی دیگر همین گفتهها را به شکل رپ خواند! که قرار بود بیانیه برنامه کارناوال باشد!
چند مصاحبه با شرکت کنندگان برنامه که هر کسی چه کسی را میتواند شکست دهد مثلا وحید آقاپور گفت من اگر به امیرحسین رستمی بخورم میبرم و بقیه هم همینطور و ... بعد از این رامبد دسته بندی گروهی انجام داد و 4 گروه مشخص شد. گروه بندی کدام مسابقه؟ هنوز معلوم نیست!
رامبد در بخش بعدی از علاقهاش به قطعه موسیقی از آستور پیاتزولا آهنگساز آرژانتینی به اسم «لیبر تانگو» اشاره کرد و اینکه چند سال قبل اجرایی از آن را به نوازندگی ماریو استفانو پیترودارچی دیده است و حال تصمیم گرفته است برای افتتاحیه این برنامه نوازنده ایتالیایی را به ایران آورده و این قطعه را به همراه محسن شریفیان و ارکستر به صورت تلفیقی اجرا کنند، که کردند. چرا؟ چون دلش خواسته!
بعد از این بخش هم باز هنرمندان شرکت کننده چند جمله درباره این گفتند که از اینکه چه کسی برنده خواهد شد و از کدام رقیب میترسند و مایه افتخارشان است که در کارناوال حضور دارند و ...
فکر میکنید تا به حال چند دقیقه از برنامه گذشته است؟ 33 دقیقه! و هنوز مخاطب نمیداند داستان از چه قرار است و با چه نوع برنامه مسابقه محوری روبروست؟ و چرا این هنرمندان شرکت کننده تا این اندازه خوشحال و مفتخرند؟
این ابراز احساسات و خوشحالی برای برنامه یا اتفاقی است که در مرور زمان به جایگاه و پایگاهی رسیده است، نه برای اولین برنامه از مسابقهای که هنوز هیچ چیز از آن را ندیدهایم و نمیدانیم!
حال بعد از آن اجرای موسیقی لیبرتانگو، اشوان خواننده به روی صحنه آمد و یکی از قطعات جدید خودش را در 5 دقیقه خواند و رامبد هم به او پیوست و بسیار ابراز خوشحالی و شادمانی از دیدار همدیگر و ... اما باز رامبد درخواست کرد یک قطعه دیگر هم بخواند؟! بعد از دیدن بخش آگهی بازرگانی مستقیم با شرح خود رامبد، اشوان قطعه دوم را خواند و حال دقیقه 45 برنامه است که باز رامبد آمد درباره فواید حساب بازکردن و ... کمی حرف زد و بعد گفت که بریم آتشبازی افتتاحیه ببینیم و تمام.
50 دقیقه برنامه درباره مسابقهای پخش شد که هنوز مخاطب نمیداند اصلا چه خبراست؟!
چند اشتباه بسیار مبتدیانه در قسمت اول کارناوال رامبد جوان بود که حیرت برانگیز است؟ و پرسش اصلی این است که مخاطب را چی تصور کردهاید؟ در این روزگار که امکان استفاده از انواع وسایل دیداری و شنیداری وجود دارد چرا برای دیدن چنین ترکیبی وقت و هزینه کند؟
حال احتمالا در قسمتهای بعدی برنامه کارناوال جذابیتهای خود را پیدا خواهد کرد اما حرف از این قسمت اول است که با هیچ متر و معیاری نمیتوان آنرا پذیرفت. این قسمت یک معرفی 5 دقیقهای ناقص از برنامه کارناوال بود که به ضرب و زور موسیقی و ... به 50 دقیقه تبدیل شد.
شاید اگر در طول اپیزودهای مختلف برنامه کارناوال ما شاهد هر کدام از این بخشها بودیم برایمان بسیار خوشایند هم بود اما برای شروع برنامهای جدید و مسابقه محور که ما میخواهیم بفهمیم به چه شکل است مدام موسیقی به خوردت بدهند واقعا آزاردهنده است، مثل این است که ما منتظر غذای اصلی هستیم ولی مدام برایت پیشغذا و دسر میآورند.
اشتباه بزرگ رامبد جوان در این است که در نمایش خانگی همان استراتژی برنامه سازی تلویزیون را دارد، فکر میکند حالا یه برنامه معرفی 50 دقیقهای این شکلی بریم در برنامه دوم جبران میکنیم و مخاطب کاملا داستان را میفهمد، غافل از اینکه پخش برنامه دوم فردا شب نیست، بلکه یک هفته بعد است و برای مخاطب نمایش خانگی در تمام دنیا اینگونه است که هر برنامه باید به او این احساس را بدهد که ارزشش را دارد تا یک هفته صبر کنم و قسمت بعدی را ببینم.
رامبد جوان انگار کودکی است که مدت زیادی از وسایل بازی دور مانده و حال که دوباره به اتاق بازی راه پیدا کرده از خوشحالی حرکات عجیب و غریب انجام میدهد، بالا و پایین میپرد و اصل بازی را فراموش کرده است.
حال ما قسمت دوم کارناوال را هم خواهیم دید تا بفهمیم اصلا شکل برنامه چگونه است ولی سازندگان و پلتفرم یادشان باشد که یک قسمت را به زور 2 قسمتی کردند، بدون هیچ دلیل موجهی. با گفتن اینکه ما خیلی شاخیم و ... اتفاقی رخ نمیدهد برنامه را درست پخش کنید و به مخاطب احترام بگذارید، مخاطب سال 2025.
بسیار درست و عالی فرمودید و تک تک گزارهها رو هستم.
برنامه برای بنده به شخصه - که از طرفداران آقای «جوان» هستم - از دییقهٔ ١۵ به بعد دافعه داشت و با سرعت دو و حتّی سه برابر نگاش میکردم تا برسه به جایی! غافل از این که زمان برنامه تموم شد و هیچّی به هیچّی!
تلویزیون برنامه میسازد.