عصر ایران ــ در هنگکنگ، جایی که هزینههای مسکن سر به فلک کشیده، بسیاری از افراد به دلیل فقر و ناتوانی مالی مجبور به زندگی در فضاهای بسیار کوچک و غیراستاندارد شدهاند. آلن، مردی که سه سال است در یکی از این "خانههای قفسی" زندگی میکند، نمونهای از این واقعیت تلخ است. او در فضایی به طول تنها ۱۸۰ سانتیمتر زندگی میکند که حتی از یک کابینت هم کوچکتر است. این فضا، که تنها یک تخت کوچک را در بر میگیرد، بخشی از یک آپارتمان معمولی بوده که به طور غیرقانونی به چندین واحد خوابگاهی تقسیم شده است.
آلن ماهانه ۱۸۰ پوند برای اجاره این فضای تنگ و خفه پرداخت میکند، در حالی که اجاره یک اتاق مستقل در این شهر حداقل سه برابر این مبلغ است. او میگوید: «اینجا فقط برای خواب است. موقتیه، امیدوارم بتونم خونه دولتی بگیرم و از اینجا برم.» در این واحد، ۱۱ نفر در یک راهرو و تعداد بیشتری در واحد مجاور زندگی میکنند. امکانات اولیهای مثل آشپزخانه وجود ندارد و آلن غذایش را از بیرون تهیه میکند.
این وضعیت در هنگکنگ چندان غیرعادی نیست. بیش از ۲۰۰ هزار نفر در این شهر در شرایط مشابهی، در "خانههای قفسی" یا فضاهای تنگ و غیرانسانی، زندگی میکنند. آلن که پس از مرگ بستگانش دیگر نتوانسته مسکن بهتری تهیه کند، میگوید: «ما استطاعت چیز دیگهای نداریم. مجبوریم اینجوری زندگی کنیم.»
این گزارش گوشهای از بحران مسکن در هنگکنگ را نشان میدهد؛ جایی که فقر و گرانی، بسیاری را به زندگی در شرایط غیرانسانی واداشته است.