در اعماق خاموش اقیانوس آرام و در نزدیکی جزیره ونکوور، دانشمندان به کشفی بیسابقه دست پیدا کردند که موجب شگفتی آنها شده است؛ یک آتشفشان زیرآبی که پیشتر خاموش تصور میشد، اکنون بهعنوان زیستگاهی غنی از میلیونها تخم غولپیکر شناخته شده است.
به گزارش ایمنا، این پدیده که ابتدا یک بررسی زمینشناسی ساده بهنظر میرسید، بهسرعت به یک کشف زیستی حیرتانگیز تبدیل گردید و نگاه دانشمندان را به روابط پیچیده میان فعالیتهای زمینشناسی و حیات دریایی تغییر داد.
تیمی از پژوهشگران سازمان شیلات و اقیانوسهای کانادا در سال ۲۰۱۹ به بررسی یک کوه آتشفشانی زیرآبی پرداختند که حدود ۱۱۰۰ متر از کف اقیانوس بالا آمده بود. این آتشفشان که پیشتر خاموش تصور میشد، با انتشار آبهای گرم و غنی از مواد معدنی، نشان داد که هنوز فعال است.
این گرمای طبیعی، زیستگاه نادری برای حیات دریایی بهویژه مرجانها و اسفنجهای عمق دریا فراهم کرده است، اما شگفتی واقعی زمانی رخ داد که دانشمندان مشاهده کردند که گونهای از چارگوشماهی سفید اقیانوس آرام (Bathyraja spinosissima) در این منطقه بهطور گسترده تخمگذاری میکنند.
تخمهای این ماهیها حدود ۵۰ سانتیمتر طول و شکل منحنی و نرمی دارد. این تخمها به تعداد بسیار زیاد (به احتمال زیاد بیش از یک میلیون عدد) در اطراف قله آتشفشان زیرآبی جمع شدهاند که پدیدهای بیسابقه در جهان زیستشناسی دریایی به شمار میرود.
چارگوشماهیها بهطور معمول در عمق بین ۲۶۰۰ تا ۹۵۰۰ فوتی زندگی میکنند و دوره رشد تخمهایشان به دلیل شرایط سرد و کمتحرک محیط ممکن است تا چهار سال طول بکشد، اما گرمای ناشی از فعالیتهای زمینگرمایی آتشفشان، محیطی گرم و غنی از مواد معدنی ایجاد کرده است که به تسریع رشد جنینها کمک میکند. این شرایط ویژه نهتنها موجب افزایش نرخ بقای تخمها میشود، بلکه منطقهای امن و کمخطر برای تولد و رشد اولیه نوزادان فراهم میآورد.
کشف حاضر فرصتی بینظیر برای دانشمندان فراهم کرده است تا نحوه تأثیر محیطهای شدید زمینشناسی را بر حیات دریایی بررسی کنند. این زیستگاه نشان میدهد همچون چشمههای هیدروترمال در نزدیکی جزایر گالاپاگوس، حتی در شرایط سخت و غیرمنتظره نیز حیات پیچیده میتواند شکل بگیرد و سازگاریهای تکاملی شگفتانگیزی رخ دهد. استراتژی تولیدمثل چارگوشماهیها که تخمهای بزرگ را در مناطق فعال آتشفشانی میگذارند، نمونهای بارز از هوشمندی تکاملی است که تاکنون کمتر شناخته شده بود.
کشف حاضر نهتنها اهمیت حفاظت از اکوسیستمهای عمیق دریایی را برجسته میکند، بلکه هشدار میدهد که فعالیتهای انسانی همچون استخراج معادن دریایی و تغییرات اقلیمی میتوانند این زیستگاههای حساس را تهدید کنند. حفاظت مسئولانه و همکاری جهانی برای حفظ این شگفتیهای طبیعی که هنوز بخش بزرگی از آن ناشناخته باقی مانده، ضروری است.
این داستان تنها درباره یک آتشفشان یا یک گونه نادر نیست، بلکه یادآوری عمیقی از ارتباط تنگاتنگ زمین و حیات، همچنین رازهای نهفته در اعماق اقیانوس است که هنوز منتظر کشفاند. این یافته، کشفی شگفتانگیز و بیسابقه محسوب میشود که مرزهای دانش بشری را درباره زندگی در محیطهای عمیق و سرد اقیانوسی گسترش داده و امید به کشفهای بیشتر در آینده را زنده نگه داشته است.