احمد زیدآبادی روزنامه نگار با تشبیه امکانات مادی دولت ها به خیک پنیر نوشت: سیدمحمد خاتمی رئیسجمهوری بود که بنا به دلایل بسیار و شاید تا اندازهای هم به علت یزدی بودنش کوشید تا خیک پنیر را کم و بیش متوازن نگه دارد و حتیالمقدور چیز قابل توجهی برای جانشین خود به ارث بگذارد. محمود احمدینژاد اما سرخوشانه به جان خیک افتاد و با ریخت و پاشی غیرعلمی آنچه از پیش ذخیره شده بود و آنچه در دورۀ خود به صورت تصادفی با اوج گرفتن بهای نفت به دست آورد، خیک را به کلی تهی کرد.
احمد زیدآبادی، روزنامه نگار و فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی با عنوان «دوم خرداد و خیک پنیر!» در کانال تلگرامی خود نوشت:
امکانات مادی دولتها مثل "خیک پنیر" خانوادههای عشایری است! یکی به عنوان رئیسجمهور میکوشد تا انباشت و برداشت از خیک را متوازن سازد اما آن دیگری حریصانه به جان خیک میافتد و با بذل و بخشش و ریخت و پاش آن، یک خیک خالی را تحویل جانشین بیچارۀ خود میدهد.
افراد ناآشنا به ظرافت کار، از قضا همان که محتوای خیک را بذل و بخشش و ریخت و پاش میکند، و آن را ته میلیسد، بیشتر میپسندند، چون تصورشان این است که خیک به منبع لایزالی وصل است که خود به خود پر میشود و اگر رئیسجمهوری از ته کشیدن و کمبود آن حرف بزند، نه به دلیل خالی شدن واقعی آن، بلکه به علت خبث طینت و یا چشمتنگی و خست و ناتوانی و بیعرضگی اوست!
سیدمحمد خاتمی رئیسجمهوری بود که بنا به دلایل بسیار و شاید تا اندازهای هم به علت یزدی بودنش کوشید تا خیک پنیر را کم و بیش متوازن نگه دارد و حتیالمقدور چیز قابل توجهی برای جانشین خود به ارث بگذارد. محمود احمدینژاد اما سرخوشانه به جان خیک افتاد و با ریخت و پاشی غیرعلمی آنچه از پیش ذخیره شده بود و آنچه در دورۀ خود به صورت تصادفی با اوج گرفتن بهای نفت به دست آورد، خیک را به کلی تهی کرد.
درست به همین دلیل است که عوام ناآشنا به ظرافت اقتصاد، همچنان در حسرت تکرار دورۀ احمدینژاد هستند و از آسیبهای خطرناک آن برای تمامیت جامعه بیاطلاعند، حال آنکه تحصیلکردگان و افراد آشنا به زیر و بم اقتصاد، خاتمی را تحسین میکنند و غبطۀ عدم تداوم آن را میخورند.
در این میان اما بیچاره رئیسجمهوری که وارث خیک تهی شود!
اقتصاد ایران مثل سیاست و هر چیز دیگرش دچار عمیقترین نوع پوپولیسم به معنای عوامفریبی است! در چنین جامعهای عوامفریب باش تا کامیاب شوی!
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر