جوانها این چیزها را می بینند که تن به ازدواج نمی دهند

یکی از دلایل این بی میلی به تشکیل خانواده می‌تواند ریشه در مشاهدات عینی آنها از خشونت‌های خانگی خود یا بستگانشان باشد. خیانت یک یا هر دو زوجین، بدگمانی، اعتیاد به مصرف موادمخدر، بیکاری و پرکاری از عمده‌ترین دلایل خشونت‌های خانگی هستند که شدت و ضعف آن، میزان بروز خشونت را شدت می‌بخشد.

بنیان خانواده‌ها ترک برداشته است؛ این را با بررسی حوادث ناگوار خانوادگی که رقم می‌خورد، می‌شود به صراحت دریافت.

روزنامه جوان نوشت: هرچند میزان پرونده‌های جنایی که در خانواده‌ها رقم می‌خورد با آمار خانواده‌ها برابری نمی‌کند، اما همین میزان فراوانی بسیاری را شامل می‌شود که نشان می‌دهد آستانه تحمل جامعه تا چه حد پایین آمده است.

قتل، شدیدترین خشونت خانوادگی است و افرادی که مرتکب چنین خشونتی می‌شوند، پیش از آن نیز سابقه بروز خشونت داشته‌اند. در چنین شرایطی برخی ناگزیر به تحمل خشونت هستند و برخی هم مسیر طلاق را طی می‌کنند، به‌گونه‌ای که از یک‌سو میزان طلاق در جامعه از مرز هشدار گذشته و از سوی دیگر جوانان اقبالی برای تشکیل خانواده ندارند.

یکی از دلایل این بی‌میلی به تشکیل خانواده می‌تواند ریشه در مشاهدات عینی آنها از خشونت‌های خانگی خود یا بستگانشان باشد. خیانت یک یا هر دو زوجین، بدگمانی، اعتیاد به مصرف موادمخدر، بیکاری و پرکاری از عمده‌ترین دلایل خشونت‌های خانگی هستند که شدت و ضعف آن، میزان بروز خشونت را شدت می‌بخشد.

در این بین ورود فناوری جدید تلفن همراه به زندگی اجتماعی نقش مهمی در شدت گرفتن فاصله اجتماعی اعضای خانواده و میزان خیانت بین زوجین دارد. در چنین شرایطی وقتی هر عضو خانواده با گوشی تلفن همراهش در جزیره تنهایی‌اش گرفتار می‌شود، امکان حرف زدن اعضای خانواده با هم کم می‌شود، افراد حوصله هم را ندارند و یک دیالوگ ساده می‌تواند به یک مشاجره ختم شود.

آموزه‌های دینی و اخلاقی همواره جامعه را به تحکیم بنیان خانواده توصیه می‌کند، اما تحکیم بنیان خانواده در عصر حاضر به جز آموزه‌های مورد اشاره به بازبینی‌های بنیادین نیاز دارد که با بررسی آسیب‌هایی که به وضع موجود منجر شده است، امکان گفت‌وگو میان اعضای خانواده را فراهم کند.

خشونت‌های خانوادگی چه منجر به تحمل خشونت، طلاق یا قتل شود، فرجامی جز ترویج خشونت در جامعه نخواهد داشت. هر کدام از معضلات مورد اشاره منشأیی برای بروز آسیب‌های بیشتر به جامعه و تحمل هزینه‌های آن به کشور خواهد بود. زنان و کودکان بیش از دیگران در معرض چنین خشونت‌هایی هستند، به‌گونه‌ای که عمده آسیب‌های آن هرگز التیام پیدا نخواهد کرد. همه این نابسامانی‌ها و ناهنجاری‌ها در معرض نگاه قانون در حال رقم خوردن است. بنابراین ساختار قانونی بدون در نظر گرفتن نگاه‌های دولتی به موضوع باید تلاش خود را برای تحکیم عملی از بنیان‌های خانواده به کار گیرد، چراکه تحکیم بنیان خانواده به چیزی بیش از روایت و شعار نیاز دارد.

کانال عصر ایران در تلگرام