خبرگزاری فارس: اختلاط و رقص باعث تعطیلی «فستیوال کوچه» بوشهر شد

شانتاژ رسانه‌ای فستیوال کوچه در شبکه‌های اجتماعی به جایی رسیده که دیدگاه گردشگری و فرهنگی غیر بوشهری‌ها نسبت به بوشهر محدود به تنبک و نی‌انبان و رقص و آواز شبانه در کوچه و پس کوچه‌ها شده و گویی که هر روز تا پاسی از شب کارناوال رقص و آواز و حتی متاسفانه شرب خمر در شهر به راه است!

فارس نوشت: پس از آنکه روز گذشته شائبه لغو فستیوال موسیقی کوچه در بوشهر دست به دست شد، بامداد امروز معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد رسما از لغو این برنامه خبر داد.

«فستیوال کوچه» جشنواره‌ای به ظاهر درآمیخته با فرهنگ و هنر بوشهر که چند سال با حضور گروه‌های موسیقی بومی و محلی کشور در کوچه‌های قدیمی بوشهر برپا شده است.

برای اولین بار فستیوال کوچه به مناسبت روز بوشهر در اسفندماه ۹۶ توسط احسان عبدی پور و محسن شریفیان از نوازندگان موسیقی محلی برگزار شد اما با شیوع ویروس کرونا این جشنواره تا سال ۱۴۰۱ به وقفه افتاد.

اما با از سرگرفته شدن فستیوال کوچه در اسفند ۱۴۰۲، انتشار تصاویری ناهنجار از کشف حجاب، رقص و پای‌کوبی خارج از عرف محلی و اختلاط باعث شد که این جشنواره به حاشیه برود و آسیب‌های آن دامن گیر بوشهر و استان‌های همجوار شود و واکنش منفی مردم را به همراه داشته باشد.

یکی از فعالان حوزه گردشگری که موافق برگزاری کوچه است با انتقاد از نوع نگاه به این فستیوال و منحرف شدن آن از یک کار فرهنگی به فضایی برای رقص از نوع پوشش شرکت کنندگان در این برنامه و عدم احترام به فرهنگ مردم بوشهر گلایه می‌کند.

اما شانتاژ رسانه‌ای فستیوال در شبکه‌های اجتماعی به جایی رسیده که دیدگاه گردشگری و فرهنگی غیر بوشهری‌ها نسبت به بوشهر محدود به تنبک و نی‌انبان و رقص و آواز شبانه در کوچه و پس کوچه‌ها شده و گویی که هر روز تا پاسی از شب کارناوال رقص و آواز و حتی متاسفانه شرب خمر در شهر به راه است!

هر چند این رویداد با تمرکز بر موسیقی، هنرهای نمایشی و فرهنگ بومی، فرصتی کم نظیر برای معرفی منطقه ایجاد کرد و می‌توانست بوشهر را به یکی از جاذبه‌های گردشگری کشور تبدیل کند اما در اجرا درگیر موضوعات ضد فرهنگی شد و از ریل رویداد فرهنگی خارج شد.

صفحه اینستاگرام منتسب به این فستیوال البته با انتشار متنی یک‌سویه از این تصمیم انتقاد کرده و این جشنواره را باعث دلخوشی مردم خوانده و البته هیچ اشاره‌ای به حاشیه‌ها و هنجارشکنی‌ها و گلایه‌های مردم بومی نکرده است.

دین مبین اسلام به شادی و نشاط انسان توجه ویژه دارد و آن را یک نیاز فطری در وجود انسان‌ها می‌داند و توصیه کرده برای رسیدن به شادی حقیقی رفتارهایی داشته باشیم که منجر به آرامش و رضایت قلبی شود.

امام علی(ع) در کلامی فرموده است: کسی که شادیش کم باشد، آسایش او در مردن است.

کارشناسان حوزه علوم اجتماعی و فرهنگی معتقدند شادی‌های زودگذر و دفعی که ریشه‌های تغافلی و تخدیری دارند نه تنها باعث ایجاد شادی ماندگار برای مخاطب خود نمی‌شوند که پس از اتمام آثار مخربی بر روح آنها خواهند گذاشت.

کانال عصر ایران در تلگرام