جنگنده‌ها و موشک‌های چین، دردسر تازه پنتاگون!

این منطقه استراتژیک شامل ژاپن، تایوان، فیلیپین شمالی و سایر قلمروهای کلیدی در شرق آسیاست. به گفته پاپارو، نیروی هوایی چین اکنون دارای ۲۱۰۰ جنگنده، ۲۰۰ بمب‌افکن H-۶ و نرخ تولیدی است که ۱.۲ برابر نرخ تولید جنگنده‌ها در آمریکاست.

فرمانده ارشد نیروهای آمریکا در منطقه هند-آرام هشدار داده است که چین توانایی جلوگیری از برتری هوایی آمریکا در زنجیره نخست جزایر شرق آسیا را دارد. به گفته‌ی او، در صورت وقوع جنگ، هیچ‌یک از طرفین قادر به تسلط کامل بر آسمان نخواهند بود.

به گزارش خبرآنلاین، چین می‌تواند مانع از دستیابی ایالات متحده به برتری هوایی در زنجیره‌ی نخست جزایر شودساموئل پاپارو، فرمانده ارشد نیروهای آمریکا هفته گذشته طی اظهاراتی رسمی، در جلسه‌ای با کمیته خدمات نظامی سنای آمریکا اعلام کرد چین «نمره بالایی» در توانایی‌اش برای جلوگیری از برتری هوایی آمریکا در زنجیره نخست جزایر شرق آسیا دارد.

هرچند چین همچنان از بدنه‌ای از هواپیماهای قدیمی بهره می‌برد، اما شمار هواپیماهای نسل چهارم پیشرفته‌اش در حال افزایش است و تعداد جنگنده‌های نسل پنجمی نیز رو به رشد است. چین همچنین به‌طور پیوسته در حال توسعه طراحی‌های جدید هواپیماست. پاپارو در این جلسه توضیح داد که موشک‌های پیشرفته‌ی هوا به هوای برد بلند چین نیز تهدیدی جدی برای آن‌ها محسوب می‌شوند.

چین طی سال‌های اخیر انبارهای موشکی و ظرفیت‌های تهاجمی خود را با اولویت‌بندی توسعه‌ی موشک‌هایی گسترش داده است که توان هدف‌گیری نیروها و تأسیسات آمریکا و متحدانش در منطقه، از جمله فرودگاه‌های با دفاع ناکافی را دارند. برتری هوایی، که آمریکا طی دهه‌های اخیر در درگیری‌های خاورمیانه از آن بهره‌مند بوده، به معنای کنترل قابل توجه بر آسمان با کمترین مداخله دشمن است؛ به‌گونه‌ای که هواپیماها بتوانند آزادانه عملیات انجام دهند و از سایر نیروها پشتیبانی کنند.

با این حال، هر دو طرف، یعنی نیروهای هوایی آمریکا و چین، در حال بازنگری در مفهوم برتری هوایی در درگیری‌های آتی هستند و این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا اصولاً چنین برتری‌ای پیش از رخداد امکان‌پذیر خواهد بود؟

با در نظر گرفتن این‌که هر دو کشور از سنسورهای پیشرفته، تسلیحات دوربرد و سامانه‌های پدافندی قدرتمند بهره می‌برند، به‌دست آوردن کنترل کامل و پایدار بر آسمان بیش‌ازپیش دشوار به‌نظر می‌رسد. با این حال، پاپارو خاطرنشان کرد که در صورت وقوع درگیری، نه پکن و نه واشنگتن به احتمال زیاد به برتری کامل هوایی دست نخواهند یافت؛ به همین خاطر در این جلسه گفت:« وظیفه‌ی من این خواهد بود که برتری هوایی را به چالش بکشم، از نیروهایی که در زنجیره نخست جزایر حضور دارند، مانند نیروهای اعزامی سوم تفنگداران دریایی، محافظت کنم و همچنین پنجره‌هایی از برتری هوایی ایجاد کنم تا بتوانیم اثرات خود را محقق کنیم.»

مقامات و تحلیل‌گران بارها درباره استراتژی آتی نیروی هوایی آمریکا در برابر چین، نقش سیستم‌های هوایی بدون سرنشین و این‌که چگونه قدرت هوایی می‌تواند سرنوشت یک جنگ را تعیین کند، بحث کرده‌اند و همچنین نکته‌ی مهم دیگر این است که سامانه‌های پدافند هوایی چین در محافظت از اهداف حیاتی چون مراکز فرماندهی، پایگاه‌های هوایی و سایت‌های راداری چطور عمل خواهد کرد.

پژوهشگران هشدار داده‌اند که چین ممکن است بتواند توان هوایی آمریکا نابود کند و قدرت آن احتمالا بیش از اقداماتی خواهد بود که آمریکا بتواند علیه چین انجام دهد. برخی کارشناسان بر اهمیت تقویت پدافند هوایی آمریکا در منطقه هند-آرام و مقاوم‌سازی پایگاه‌های هوایی در برابر حملات موشکی احتمالی چین تأکید کرده‌اند. قانون‌گذاران در واشنگتن نیز هشدار داده‌اند که آمریکا در این زمینه اقدامات کافی انجام نداده است.