بحران آمار تصادفات جاده‌ای در مناطق دورافتاده ایران؛ از نقص‌ ثبت تا ضرورت تحول در ایمنی راه‌ها

تجربه کشورهای موفق نشان می‌دهد که بهره‌مندی از فناوری‌های نوین، همچون سیستم‌های هوشمند نظارت، دوربین‌های خودران و سنسورهای اینترنت اشیا، می‌تواند به افزایش دقت در ثبت و مدیریت حوادث کمک شایانی کند.

محسن جمشیدی

در پشت ارقام رسمی و گزارش‌های منتشر شده، تصویری کامل از وضعیت تصادفات جاده‌ای در ایران پنهان مانده است. گزارش‌های میدانی حاکی از آن است که در بسیاری از مناطق دورافتاده و کمتر پوشش داده‌شده، به علت محدودیت‌های زیرساختی و نواقص تجهیزات ارتباطی، ثبت دقیق حوادث جاده‌ای با چالش‌های جدی روبه‌روست.

این نقص در شفافیت گزارش‌دهی، نه تنها برنامه‌ریزی‌های پیشگیرانه و اقدامات ایمنی را مختل می‌کند، بلکه نقش مهمی در ایجاد توهم از وضعیت واقعی تلفات و خسارات جزیی دارد. بدون داشتن آمار جامع و دقیق، تصمیم‌گیرندگان از پشت پرده اطلاعات محدود، ممکن است در دفاع از سیاست‌ها و تخصیص منابع دچار اشتباه شوند؛ امری که پیامدهای جبران‌ناپذیری در کاهش ایمنی و سلامت جاده‌ها به دنبال خواهد داشت.

از سوی دیگر، تأثیر اقتصادی و اجتماعی این موضوع قابل چشم‌پوشی نیست؛ در حالی که صرف هزینه‌های درمانی، از دست رفتن بهره‌وری زندگی و عوارض روانی مربوط به تصادفات، در آمار رسمی منعکس نمی‌شود. در نتیجه، جامعه و مسئولان می‌توانند تصویر نادرستی از بلایای جاده‌ای را مشاهده کنند که احتمالاً موجبات بی‌توجهی به اصلاحات ساختاری و مدیریتی لازم را فراهم می‌آورد.

این رویکرد هوشمندانه، قادر است زمینه‌های پیشگیری و کاهش ریسک‌های جاده‌ای را بهبود بخشد. استفاده از این فناوری‌ها در کنار بهبود‌های زیرساختی و مدیریتی، می‌تواند پلی برای تغییر مثبت در نظام ایمنی جاده‌ای ایران باشد.

در نهایت، بحث درباره ی عدم شفافیت در آمار تصادفات جاده‌ای، نه تنها یک مسئله نظام‌مند در حوزه مدیریت حوادث است، بلکه نشانگر نیاز فوری به بازنگری در الگوهای نظارتی و مدیریتی کشور به شمار می‌آید.

این واقعیت پنهان می‌تواند جرقه‌ای برای آغاز گفتگوهای عمیق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی شود تا در نهایت ـ با همکاری همه‌جانبه نهادهای مختلف ـ زمینه‌های اصلاح و بهبود ایمنی جاده‌ای به شیوه‌ای علمی و کارآمد فراهم گردد.

کانال عصر ایران در تلگرام