.png "عصر ایران")
۰۸ آبان ۱۴۰۴
به روز شده در: ۰۸ آبان ۱۴۰۴ - ۲۱:۵۳
گل اول تراکتور به پرسپولیس توسط حسین‌زاده (فیلم) اشک‌های سخنگوی دولت، کلاس درس بازیگری یا نمایشی؟ (+فیلم)
در نشست خبری اخیر، اشک‌های سخنگوی دولت در واکنش به این آهنگ تأثیرگذار بود، اما این لحظه‌ی احساسی با رویکرد اولیه و معنای عمیق‌تر این ترانه همخوانی نداشت؛ چرا که "ایران من" در زمانی متفاوت و با هدفی خاص‌تر سروده و خوانده شده بود.
برترین‌ها نوشت: در روزهایی که ایران با چالش‌های گسترده‌ای روبه‌روست، توجه به نمادهای ملی‌گرایانه از سوی اقشار و جناح‌های مختلف کشور به‌وضوح افزایش یافته است.
پخش آهنگ "ایران من" با صدای همایون شجریان در نشست خبری سخنگوی دولت و اشک‌های فاطمه مهاجرانی، یکی از نشانه‌های این همگرایی به شمار می‌رود.
گرچه اکت‌های مهاجرانی شاید غیرقابل باور و حتی نمایشی به نظر برسد. این نجوای ملی‌گرایی را حتی در رفتار چهره‌های مطرحی مثل زاکانی، شهردار تهران نیز می‌توان دید که با اکران بیلبورد "دور از تو بادا اهرمن" در سطح شهر، احساسات ملی را به شیوه‌ای نمادین بیان می‌کند.
این نمودهای احساسی شاید بازتابی از شرایط دشوار فعلی باشد که تلاش می‌کنند تا با تکیه بر ارزش‌های فرهنگی و ملی، حس همبستگی و امید را در جامعه زنده نگه دارند.
اما در این میان، موضوع دیگری وجود دارد که به جای عمق بخشیدن به این حس ملی‌گرایی، تاثیر عکس گذاشته و حتی تا حدی دلزدگی به همراه آورده است؛ آن هم مصرف بیش از حد و گاهاً نابجای این نمادها و آهنگ‌های ملی است.
به عنوان مثال، آهنگ "ایران من" از همایون شجریان که محتوایی غنی و احساس‌برانگیز درباره‌ی ایران دارد، به‌گونه‌ای مکرر و بدون در نظر گرفتن بافت اصلی‌اش استفاده می‌شود.
در نشست خبری اخیر، اشک‌های سخنگوی دولت در واکنش به این آهنگ تأثیرگذار بود، اما این لحظه‌ی احساسی با رویکرد اولیه و معنای عمیق‌تر این ترانه همخوانی نداشت؛ چرا که "ایران من" در زمانی متفاوت و با هدفی خاص‌تر سروده و خوانده شده بود.
این رویکرد مصرفی نسبت به آهنگ‌های ملی تنها به همایون شجریان محدود نمی‌شود؛ سالار عقیلی نیز نمونه‌ی دیگری از این امر است. آهنگ‌های او با مضمون ایران‌دوستی و افتخار ملی، در موقعیت‌های متعدد و گاهی بی‌ارتباط پخش شده‌اند؛ از رختکن تیم‌های ورزشی گرفته تا نمایشگاه‌های تجاری. این کاربردهای مکرر و نابجا باعث می‌شود آهنگ‌ها از هویت و ارزش معنوی خود فاصله بگیرند و به نوعی مصرف روزمره و کلیشه‌ای تبدیل شوند که نمی‌تواند همان تأثیر اولیه را بر مخاطبان داشته باشد.
در نتیجه، این استفاده بیش از حد و گاهی بی‌مفهوم از آثار ملی‌گرایانه نه تنها از تاثیر عاطفی آن‌ها می‌کاهد، بلکه ارزش این آثار را نیز کاهش می‌دهد.
هر اثر هنری، خصوصاً آن‌هایی که بر پایه‌ی احساسات ملی و حس تعلق به کشور بنا شده‌اند، باید در بستر مناسب خود استفاده شود تا معنای خود را حفظ کند و بتواند به درستی در دل مخاطب نفوذ کند.ز در غیر این صورت، چنین آثار و نمادهایی ممکن است بیشتر به ابزاری برای تبلیغات و جلب احساسات عمومی بدل شوند تا محتوایی واقعی و الهام‌بخش برای جامعه‌ای که در جستجوی امید و همبستگی است.
لینک کوتاه: کپی لینک
با نخوت و زبان تند جامعۀ دردمند را نرنجانیم! اشک های طلا؛ ماجرای سرود ملی گمشده در المپیک! (+فیلم و عکس) فیلمساز سوئیسی سریال «مذاکرات برجام» را ساخت: روایت جدال ظریف و شرمن/ قصه عاشقانه دانشمند ایرانی و دیپلمات سوئیسی/ ماجرای کارشکنی های اسرائیل (+عکس و فیلم) روسیه: به همکاری نزدیک با ایران در خاورمیانه ادامه می‌دهیم نوشیدنی بالقوه خطرناکی که ارلینگ هالند مصرف می کند وزیر صمت خبر داد: دولت بسته جبرانی برای ناترازی انرژی تامین کرد سردار وحیدی جانشین ستاد کل نیروهای مسلح شد شلمچه ۷ کیلومتر به بصره نزدیک شد فصل دوم سریال وحشی کی پخش می شود؟ همبازی جدید جواد عزتی کیست؟ تراکتور 1-1 پرسپولیس/ باکیچ مانع شکست پرسپولیس شد تصادف زنجیره‌ای در پارک ملی گلستان با ۲۱ مصدوم ترامپ: بایدن یک جنایتکار زشت است پایان هجدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان با معرفی برترین‌ها تهیه کننده هالیوود به دلیل دو قتل و چند تجاوز، 146 سال زندانی شد مدال طلای «نسرین شاهی» در جام جهانی پاراتیراندازی/ تیم تپانچه بادی نایب قهرمان جهان شد
اخبار و تحلیل های ترکیه