معاون سیاسی سابق وزیر خارجه فرانسه از سال 2006 تا 2009 اکنون
سیاست خارجی فرانسه در قبال ایران را هدایت و برنامه ریزی کرده و نقش
کلیدی در تنظیم و تصویب سه قطعنامه قبلی در شورای امنیت علیه ایران داشته
است. او که در حال حاضر نمایندگی فرانسه در سازمان ملل را بر عهده دارد،
سیاست های سختگیرانه تری، حتی بیشتر از آمریکا، در قبال ایران پیش گرفته و
حتی محدودیت صادرات و واردات اسلحه و محدودیت در فروش نفت ایران را
پیشنهاد کرده است.
"آراد" شناخت عمیقی از منطقه خاورمیانه دارد، او دو بار در اسراییل
ماموریت دیپلماتیک داشته، یک بار در سال های 1980 به عنوان دبیر سفارت و
یک بار هم به عنوان سفیر فرانسه در تل آویو. وی همچنین مدعی است، اگر
تحریم ها برای توقف فعالیت هسته ای ایران موثر نباشد، اسراییل حمله نظامی
علیه تاسیسات اتمی جمهوری اسلامی را به کار خواهد گرفت.
"آراد" می داند که هرگونه تحریمی که از سوی شورای امنیت وضع شود، حتی
اگر ضعیف باشد، اما می تواند مقدمه خوبی برای تحریم های سنگین تر و جدی تر
از سوی ایالات متحده آمریکا و اروپا علیه ایران باشد. آقای آراد در تازه
ترین اظهارات خود گفته: «ما از سال 2003 (هفت سال پیش) تاکنون تلاش کرده
ایم با ایرانی ها مذاکره کنیم که نتیجه ای نداشته است. هفت سال است تلاش
می کنیم باب گفت وگو ها را با ایران باز کنیم، باز هم تاثیری نداشته است.
از زمانی که باراک اوباما در آمریکا و در کاخ سفید سیاست گفت وگو با
ایران را پیشنهاد کرده، چند پیشنهاد به ایران داده ایم تا بتواند ضمن دادن
تضمین های لازم، از فناوری هسته ای صلح آمیز برخوردار شود. ایران هیچگاه
وارد هیچ گفت وگویی نشد، هیچ پیشنهادی را نپذیرفت، و در حالی که ما اریم
زمان را اینگونه از دست می دهیم، ایران در حال غنی سازی اورانیوم است.»
سر مارک لیال گرانتسفیر بریتانیا در سازمان ملل
لیال
– گرانت همانند همتای فرانسوی اش، از طراحان اصلی تحریم ها علیه ایران
بوده است. او پیش از این ـ از اوائل سال 2007 تا اکتبر 2009، ـ مدیرکل
سیاسی وزارت خارجه بریتانیا بوده است. لیال – گرانت به شدت به اظهارات
ایرانی ها و تعهدشان مبنی بر گفت وگو و مذاکره مظنون است اما سعی کرده است
خود را خیلی در افکار عمومی مطرح نکند و تلاش کرده دور از چشم رسانه ها
باشد و نامش زیاد شنیده نشود. او در جدید ترین موضع گیری خود بیان داشته
گفته است:«می توانید به درستی و خیلی شفاف، این دور تکراری را ببینید که
ایران تعهدات بین المللی اش در قبال فعالیت های اتمی را نقض می کند و از
هرگونه مذاکره جدی هم فرار کرده و سر باز می زند.»
نماینده چین ؟ 
همه
چشم ها به چین دوخته شده است. اما هیچکس نمی داند چه کسی مذاکره کننده
اصلی چینی ها در باره ایران خواهد بود. گفته مخی شود نماینده چینی ها در
گفتگو ها حول موضوع ایران، قرار است هه یافی (He Yafei) باشد که به زودی
به عنوان سفیر چین در سازمان ملل در دفتر نمایندگی ژنو، راهی سوییس خواهد
شد، هر چند او در آخرین بحث ها و مذاکرات درباره ایران، حضور نداشته است.
سفیر چین در مقر سازمان ملل در نیویورک، ژانگ یه سوی، قرار است ماه آینده
راهی واشینگتن شده و به عنوان سفیر کشورش در ایالات متحده، فعالیت کند و
"لی بائودونگ"، که در حال حاضر سفیر چین در نمایندگی سازمان ملل در ژنو
است، قرار است راهی مقر سازمان ملل در نیویورک شود اما مشخص نیست چه زمانی
این نقل و انتقالات صورت خواهد پذیرفت.
در مورد چین، مسئله شخص مهم نیست و هرکسی این مسوولیت را عهده دار
شود، موضع سختی خواهد داشت. با توجه به روند صعودی همکاری های اقتصادی چین
و ایران، پکن سخت ترین مانع برای تحریم های موثر و سخت علیه ایران خواهد
بود. طبق گزارش تحلیلی فایننشال تایمز، اکنون رقم روابط تجاری ایران با
چین و امارات متحده عربی، از درصد تجارت ایران با اروپا، بیشتر است.
مسئله دیگر، هم زمان شدن بحث مذاکرات برای تحریم بیشتر ایران و تنش
های فزاینده میان چین و آمریکا است. پکن از قرارداد فروش تسلیحات آمریکا
به تایوان نگران و همچنین از تصمیم باراک اوباما برای دیدار با دالایی
لاما خشمگین است. چینی ها از موضع اخیر آمریکا نسبت به گفته های احمدی
نژاد که گفته بود حاضر به مبادله سوخت است، ابراز ناخرسندی کردند. وزیر
خارجه چین هفته پیش در پاریس گفت:«گفت وگو از تحریم های بیشتر می تواند
مانع راه دیپلماسی شود و نمی گذارد راه حل دیپلماتیک موثر واقع شود.»