پرونده هسته ای و دستاورد مهمی که دیده نشد

طی همه سال های گذشته که جمهوری اسلامی ایران به فن آوری هسته ای دست یافته است ، همواره برخی کشورهای انحصارطلب غربی تلاش کرده اند که جمهوری اسلامی ایران را به دلیل آنچه که عدم اعتماد به جمهوری اسلامی ایران می خوانند ، از این فن آوری پیشرفته و مهم محروم کنند .

اما واقعیت این است که جمهوری اسلامی ایران با تدابیر مسولان مروبطه در دوره های مختلف گام به گام به پیشروی هایی دست یافته که سبب شده به مرور و با مقاومت ملت و نظام حق ایرانیان برای برخورداری از این حق به تثبیت برسد .

در ماجرای تبادل سوخت هسته ای نیز برغم همه بحث هایی که درباره شروط این مبادله صورت گرفته یک نکته مهم و اساسی وجود دارد که باید مورد توجه و دقت قرار گیرد .

نکته مهم این است که غربی ها در گام های اولیه خود برای سلب حق ایرانیان در داشتن فن آوری صلح آمیز هسته ای اساساً غنی سازی اورانیوم در ایران را بر نمی تابیدند و حتی در قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل تأکید کردند که جمهوری اسلامی ایران باید از غنی سازی اورانیوم پرهیز کند و در واقع غنی سازی را به تعلیق در آورد .

اما نفس پذیرفتن مبادله سوخت هسته ای به خودی خود یک پیشرفت و پیروزی برای جمهوری اسلامی ایران است . چرا که طرف های غربی اکنون پذیرفته اند جمهوری اسلامی ایران می تواند و حق دارد اورانیوم خود را تا میزان 3/5 درصد غنی سازی کند و این امکان بالقوه را دارد که تا 20 درصد نیز این غنی سازی را ادامه دهد . اما آنها ضمن پذیرش این نکته تلاش می کنند که جمهوری اسلامی ایران را راضی کنند که غنی سازی اورانیوم را تا 3/5 درصد انجام دهد و مابقی را به عهده کشوری ثالث واگذار کند .

نفس پذیرش غنی سازی اورانیوم در ایران در واقع عقب نشینی بزرگ غربی ها از تأکیدات قبلی شان مبنی بر لزوم تعلیق غنی سازی در ایران است که این به خودی خود یک پیشرفت و یک گام بزرگ در راه دستیابی ملت ایران به حق مسلم خود در زمینه برخورداری از فن آوری هسته ای محسوب می شود .

اما نکته ای که در این میان باید مورد توجه قرار گیرد این است که نباید موفقیت ها و پیشرفت ها در این زمینه را قربانی بحث های سیاسی و جناحی کنیم . اساساً موفقیت در این زمینه خارج از محدوده منافع جناحی و گروهی است و در واقع در دایره منافع ملی محسوب می شود . لذا به نظر می رسد اصحاب رسانه و فعالان سیاسی اگر بنایی بر اظهار نظر در پرونده هسته ای دارند باید ضمن نقد آنچه که اشکال می پندارند به نکات مثبت و موفقیت ها نیز اشاره کنند که اگر چنین نکنند از دایره انصاف و اخلاق خارج شده اند .

واقعاً باید این را تمرین کنیم که منافع ملی خود را از مسائل جناحی و حزبی جدا کنیم و در جایی که پای منافع ملی در میان است از دخالت دادن حب و بغض های سیاسی خودداری کنیم . این درست نیست که مثلاً فلان سایت حامی دولت موفقیت در این پرونده را سریع با اقدامات دولت قبلی مقایسه کند و نتیجه گیری جناحی کند که فلان گروه منفعل و واداده و ... بودند و در مقابل هم یک سایت حامی اصلاح طلبان دنبال نقطه ضعف های دولت در این پرونده باشد تا سریع بگوید در زمان فلانی ، پرونده چنین مسیری داشت اما امروز مسیرش چنان شده است .

اساساً استفاده جناحی و مصرف داخلی از مسائل مهمی که مربوط به منافع ملی است و نسل های آینده نیز درباره آن قضاوت خواهند کرد ،آفت بزرگی است که همه باید تلاش کنیم از آن دور شویم و با هم تمرین کنیم که در مورد منافع ملی از هر خط و جناحی که هستیم با هم متحد شویم و از دستاودها دفاع کنیم .

*شفاف